Lou
@Oksimoron
Ey biri, ey kimse, ey hiçbiri, ey sen:
Nereyeydi, hiçbir yere gitmediğine göre, o yol?
youtu.be/_DqP-Xdj3jk?si=...
484 okur puanı
Mayıs 2018 tarihinde katıldı
Lou bir yorumu yanıtladı.
Anlaşılmamayı yanlışlığa tercih ettim.
Yaşam varlığa giriştir. Eğer yaşam ölümlü ise
varlığın sürekliliği ölümsüzdür. Sürekliliğe yaklaşım, süreklilik sarhoşluğu ölümü yönetir. îlk olarak erotizm kaygısı, süreksiz varlığın durumuna bağlı karamsar düşüncelerin unutulması gibi durumların hepsini aşar. Sonra, gençlik sarhoşluğunun ötesinde, bize ölüme karşıdan yaklaşma gücü ve ölümdeki bilinmez ve anlaşılmaz sürekliliğe açılışı görebilme ( ki bu
erotizmin gizidir ve sadece erotizm bu gizi sürdürebilir) gücü verilmiştir.
Erotizmin her oluşumu gibi, şiir de bizi birbirinden ayrı nesnelerin birleşmesine götürüyor. Şiir sonsuzluktur. Güneşle birleşen denizdir.
Lou bir yorumu yanıtladı.
Ölümle haşır-neşir olmanın en iyi yolu onu ahlaksız bir
fikirle bağdaştırmaktır.
bay sade_Kitabı okudu
"Giz maalesef çok açık diyor, Sade. Kötülüğe biraz bulaşmış her ahlaksız cinayetin duygular üzerindeki egemenliğinin ne kadar büyük olduğunu bilir."
Bir varlık yalnız doğar, yalnız ölür. Bir varlık ile diğeri arasında bir uçurum, bir kesinti vardır.
Lou bir yorumu yanıtladı.
İnsan ruhu, en şaşırtıcı buyrukların etkisi altındadır. Sürekli kendinden korkar.
önsöz_Kitabı okudu
İnsanın kendisini ürküten bir olguyu kontrol edemedençok az miktarda bile ışık saçma şansı olduğunu sanmıyorum.Bunu erotizm ve ölümün mekanik bir düzen içine girdiği ve artık korkmak için hiçbir nedenin kalmadığı bir dünyayı istemek anlamında söylemiyorum. Fakat insan kendini tedirgineden olguyu aşmalı ve ona karşıdan bakabilmelidir.
(...) kafamıza taktığımız bu terkedilmiş dünyada insantutkusunun tek bir nesnesi vardır. Bu nesnenin değişik görünüşleri vardır ve onu ele alış yöntemlerimiz farklıdır.
Okur Takip Önerileri
Lou bir yorumu yanıtladı.
Oysa "iletişimin temeli"nin ne söz, hatta ne de sözün temeli ve noktalama işareti olan sessizlik olması gerekir, "iletişimin temeli" ölüme maruz kalmaktır; benim ölümüme değil, canlı ve en yakın mevcudiyeti bile zaten ezeli ve katlanılmaz yokluk olan, tutulan hiçbir yasın yokluğunu azaltmaya yetmediği ötekinin ölümüne maruz kalmaktır. Ötekinin bu yokluğuna bizzat yaşamın içinde rastlanır; bu yoklukla _önsel bir kayboluşun sürekli tehdidi altındaki kırılgan mevcudiyetiyle_ dostluk oynar ve her an kaybeder (...)
Bizi biz yapan meçhul kişiyi keşfeden dostluk; ve özellikle bizden başkalarının da hissettiği kendi yalnızlığımızla buluşmak böyle bir şeydir ve böyle kalır ("aşırılığın sonuna kadar tek başıma gitmeye muktedir değilim.")
1 önceki yanıtı göster
"Bırak(ıl)ışın tek yasası, aşkın yasası gibi,
geri dönüşsüz ve çaresiz olmasıdır."