Hic tanımadığım ama hayatımda her daim tesir etmiş birinin , romanlari ve oykulerinden tanidigim yazarin mektuplarını zevkle okudum..
Sabahattin Ali, kelimeleri kendine has işliyor kagida..Yazarin adini bilmeden onun cumlelerini okugumda ;evet diyorum , iste bu Sabahattin Ali.
Keske bu kadar genc yasta ayrilmasaydi , eminim ki cok iyi eserler ortaya koyacakti .İcimdeki ona yasama hevesi verdirecek bir suru neden var.Neredeyse tum eselerini okudugum yazarin;
cok cabuk gitti dememe sebebiyet veriyor..
Canım Aliye, Ruhum Filiz
Okur Takip Önerileri
SPOİLER İÇEREBİLİR!
İnsanlar haksız yere , sadece bir ön yargı ile nasıl öldürülür adlı çalışma olmuş.
Haksız yere öldürülmek daha haksızca gelir insana.
Kitabı okurken ;bir insanın öldürülüşüne halkın engel olmadan, sadece seyirci kaldıklarına şahit olacaksınız.Ve bu çok sinir bozucu bir durum .
Yozlaşmış beyinler dünyanın her yerinde var biliyoruz ama buna canlı şahit olmuş gibi hissedeceksiniz kitabı okurken..
DİPNOT:Ayrıca bir bilgiye kitap sayesinde ulaşmış oldum.Güney Amerika ülkelerinde Ortadoğu'dan gelen Araplara Türk olarak bakılıyormuş..
Kırmızı Pazartesi
Kuyucaklı Yusuf dedi ki " siz ne biçim insanlarsınız".
Kitabin yazıldığı günden bugüne 80 yıl geçmiş olmasına rağmen sanki bugünün bir kesitini ele almış kadar yakınlık duydum olaylara. O günden bugüne kadar ne değişmiş ki ? Yusuf mektebe gitmeyi reddeder, çünkü cevresinde gördüğü sözde okumuş olanlarda tanıklık ettiği şey eğitimin bir işe yaramadığıdır..Sabahattin Ali romaninda ; hak, hukuk, adalet, ahlak kavramları üstüne sert eleştirilerini açıkca beyan etmiş ve bu konuların sistematik gidişatı günümüzde hala geçerliliğini korumakta ve bu durum da yazarın romanını taze ve güncel tutmaktadır..Ve yine devam edecek bu sistem. Ve son kez yine haykıracak Yusuf "siz ne biçim insanlarsınız".
Kısa geçen ömrüne rağmen bu güzel romanı bize armağan ettiğin için ; iyi ki geçtin bu dünyadan Sabahattin Ali..
Ayağın bu topraklara iyi ki değmiş ..
İyi ki...
Kuyucaklı Yusuf 
Sabahattin Ali
Kitabı okumadan önceki benle,okuduktan sonraki ben aynı değildim.İlkel kabile şeklinde sınıflandırdığımız insanların hayatıma ne kadar çok şey kattığını farkettim.Çevremdeki normal insanlardan alamadığım samimiyeti , üç beş satırlık olan bu kitaptan aldım.Yine en iyi dostların kitaplar olduğunu anlamak beni çok müteesir etti ..
Kitabı okuyunca Avustralya' ya gidip aborjinlerle beraber o yolları kattetmek istedim.Belki hiçbir maddesel varlıkları yoktu ama onların yanında mutlak özgürlüğü tatmak ne kadar güzel olurdu,onlarla özgürce dans etmek,yürümek,aç kalmak,düşünmek...Hepsine rahatlıkla razı gelebilirdim..Mutant insanların yanında özgür müydüm diye düsündüm, sabah beni uyandıran alarm,hesap vermem gereken iş yoğunluğum,patronlarım,sorumluluklarım...
Aborjinlerin yanındayken gene iş sorumluluğum vardı ama yaptığım hiçbir şeyde zorunluluk hissetmiyordum ve sorumluluklarımı isteyerek yapıyordum.Özgürlük de bu değil miydi zaten; istediğin her şeyi yapmak değil, istemediklerini yapmamaktı ..
Bir Çift Yürek https://1000kitap.com/yazar/i149i
Kitabın kahramı olan Meursault'un annesini kaybetmesi,bir suç işledikten sonra hapse girmesi, ardından idama mahkûm edilmesi ve Meursault'un tüm bu olanlara sadece sanki uykuyu seven birinin bir saat daha az uyuması kadar tepki vermesi; hatta bir dakika daha az uyuması bile diyebiliriz. Söz konusu olan kahramanı bu şekilde umursamaz hale getiren neydi ? Kitap boyunca bu sorunun cevabını aradım durdum ..Kitabı bitirdikten sonra bu soruya cevap bulmaya çalışan ben oldum.
Sonuca varmaktan çok kahramanın sızlanışlarını,sessiz çığlıklarını duymaya başladım,onun penceresinden bakmaya çalıştım,kıvranışlarını içselleştirdiğini gördüm.Onun için dış dunya sadece bir algıdan ibaretti . ..
Yabancı 
Albert Camus
