Şükriye Özsoy
@Ozsoys
275 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
208 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
51 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Suskunluk benim kulakları çınlatan çığlığım olmuştur, daima
Taşlar ya da sopalar,
asla kıramaz kemiklerimi
fakat kelimeler öylesine kırdı ki beni
Sayfa 26Kitabı okudu
Artık bana dileyen dilediği kötülüğü yapabilir, öylesine savunmasız ve yalnızım.
İnsan gençliğini aşka vermezse, gençlik ne işe yarar?”
“Ama kaybeden sonunda siz olmuşsunuz.”
“Kayıp mı? Kaç kişi böylesine sevebilmiştir dünyada?”
“Ama bir kucak korla kalan siz olmuşsunuz.”
“İyi ya boş değildi kucağım.”
“Ama yandınız, kül oldunuz.”
“Ama vardım, kül bunun kanıtı.”
Şahane olmak istemiyorum. Eski bir şiir kadar hüzünlü olmak istiyorum sadece.
Ayrılmak bir solucanın ikiye bölünmesi gibidir, her iki parça ayrı ayrı yaşamaya devam eder, bir zamanlar tek parça değilmiş gibi, tanımaz birbirini parçalar.
İnsan ya kendi kendine konuşur, ya kendi kendine yazar. Kendi kendine konuşmayı makbul saymazlar. Oysa ne fark var ki arada?
Bir kadın birdenbire günlük tutmaya başlamışsa ya aşık olmuştur ya terkedilmiştir.
“Kazanmak için kaybetmek zorundasın.”
