Paşa Paşayev
@Pasha_1997
Doktor
Azerbaycan Tıp Universitesi
Azerbaycan
Yevlakh, 29 Nisan 1997
12 okur puanı
Mayıs 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Cidden korkunç, adi, şerefsiz bir dünya bu, ey kardeşlerim.
Sayfa 168Kitabı okudu
Ölmüşlerin kavgasını doğmamışların sürdürecek olmasına hayret ettim
Sayfa 27Kitabı okudu
Müziği bıraktı. Çalgı çalıp da ne olacak?.. Kim dinleyecek? Arkasında kısa kollu bir kadife elbise ile bir konser salonunda bir Erard piyanosu başına oturup fildişi tuşlar üzerinde parmaklarını hafifçe koşturamayacak, hiçbir zaman etrafında hayranlık fısıltılarının kalbine ferahlık veren bir rüzgâr gibi estiğini duymayacak olduktan sonra çalışıp öğrenmek neye yarar?
Okur Takip Önerileri
Kimse yok. Ben varım, ben, birde kendim
Sayfa 143Kitabı okudu
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
Yanımda, birinin kanepenin üstüne bıraktığı bir dergi duruyordu, ben de alıp okumaya başladım, en azından bir süre Bay Antolini'yi ve milyonlarca şeyi kafamdan atarım bari dedim. Ama, okumaya başladığım o lanet makale yüzünden daha kötü oldum. Yazı hormonlar hakkındaydı. Eğer hormonlarınız normalse yüzünüzün gözünüzün ne biçimde olacağı anlatılıyordu, ama benim yüzüm gözüm anlatılanlara hiç uymuyordu. Üstelik, aynen, makalede hormonları bozuk diye anlatılan o herife benziyordum. Ben de başladım hormonlarımın durumuna üzülmeye. Sonra, bir başka makaleye geçip okumaya başladım, bu yazıda da kanser olup olmadığınızı nasıl anlayacağınız anlatılıyordu. Eğer ağzınızda çıkan yaralar çabuk iyileşmiyorsa, bu belki de kanser olduğunuzun bir belirtisiydi. Dudağımın iç tarafında bir yara vardı, tam iki haftadır geçmiyordu. Ben de herhalde kanser oluyorum dedim. Sonunda okumayı kestim ve dışarıda yürümeye başladım. Bir iki ay içinde kanserden giderim artık diyordum. Gerçekten öyle düşündüm, hatta öleceğime kesin gözle bakmaya başladım. Kendimi hiç mi hiç iyi hissetmiyordum.
Sayfa 183Kitabı okudu
öldü biliyorum! ama yinede onu sevebilirim, değil mi? bir insan öldü diye onu sevmekten vazgeçmek zorunda mısın? tanrı aşkına; özellikle de hayatta olanlardan bin kez daha iyi kalpli bir insansa?
Sayfa 161Kitabı okudu
İki kitap köktendinci bir bakış açısıyla yazılmıştı.Hele bir tanesi Tanrı'nın 'inancımızı sınamak için' fosilleri yer yüzüne bıraktığını öne sürecek kadar ileri gidiyordu
Sayfa 219Kitabı okudu
Bilim ile din rakip değildir. Onlar aynı hikayeyi anlatmaya çalışan farklı dillerdir. Bu dünyada ikisine de yer var.
Sayfa 20Kitabı okudu
Sizinle tanıştığıma memnun oldum beyefendi. Kabala ile ilgili kitaplarınızı okudum. Anladığımı söyleyemem ama okudum.
Sayfa 13Kitabı okudu
Derler ki, müzik güzel se, verdiği tat bütün duygulara ayak uydurur. Mutlu insan, melodilerde mutluluğu, hüzünlü insan hüznü bulur;
Sayfa 86Kitabı okudu
— Ben olsam, böyle bir arabayla çölü geçmeye kalkmam. Sinirlerim bu işe dayanmaz.
Tom gülümsedi:
— Başka çaren kalmasın da bak bakalım sinirlerin dayanır mı, dayanmaz mı?..
Sayfa 331Kitabı okudu
Bir insan ki, kendini zengin görmek için bir milyon dönüm toprağa ihtiyaç duyar, bana göre o insanın gönlü çok fakirdir. Bir insanın gönlü fakir olduktan sonra, milyonlarca dönüm toprak almış, neye yarar, yine de fakirdir. Belki de bütün buna karşılık kendini bir türlü zengin duymadığı için, hayata küser...
Sayfa 310Kitabı okudu
Ama insan bu kadar cesareti nereden buluyor, kendi türüne karşı bu kadar güveni nasıl besliyor? Bu kadar inancı insana verebilecek dünyada pek az şey var.
Sayfa 184Kitabı okudu
Yaşamayan insanlara cennet umudundan nasıl söz edilebilir? Kendi ruhları çiğnendiği, kederlere gömüldüğü bir zamanda onlara nasıl Tanrı'dan söz edilebilir?
Sayfa 80Kitabı okudu
-Eğer hâlâ vaiz veren bir papaz olsaydım, buranın Tanrı'nın gazabına uğramış bir yer olduğunu söylerdim. Ama şimdi ne olduğunu bir türlü kestiremiyorum.
Sayfa 64Kitabı okudu