Faruk
@Pesimistizm
Cennet sürgünü ezeli gezgin
letterboxd.com/Pesimistizm
5 kütüphaneci puanı
1149 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Öyleyse kesinlik ve istikrar aramayalım artık. Aklımız
kararsız görünümlere daima kanacaktır; iki sonsuzun kuşatıp
aştığı, iki sonsuz arasında kalmış sonluyu sabit tutabilecek
hiçbir şey yoktur.
Sayfa 32
Aşırı uçtaki nitelikler
zarar verir ve tarafımızdan algılanamaz: Onları hissedemeyiz,
onların mağduru oluruz . Aşırı gençlik ya da aşırı
yaşlılık, eğitimin aşırısı ya da çok az oluşu zihni · akamete
uğratır.
Kısacası aşırı uçtakiler bizim için yok hükmündedir, biz
de onlara göre yok gibiyizdir. Bizden kaçarlar ya da biz onlardan
kaçarız.
İşte gerçek halimiz budur. Kesin bilgiye de, mutlak cehalete
de sahip olamayışımızın sebebi budur. Geniş mi geniş bir
alanda, daima kararsız ve başıboş bir halde oradan oraya
sürüklenip duruyoruz.
Sayfa 32
Öyleyse kavrayış gücümüzün farkında olalım . Bir şeyiz
ama her şey değiliz. Varlığımız bizi hiçlikten doğan ilk ilkelerin
bilgisinden alıkoyar. Varlığımızın küçüklüğü ise sonsuzu
bakışımızdan gizler.
Sayfa 31
Okur Takip Önerileri
Çünkü nihayetinde doğa karşısında insan nedir ki?
Sonsuzluğa göre bir hiç, hiçliğe göre her şey; her iki ucu da
kavramaktan sonsuz uzak, hiç ile her şey arasında bir orta
noktadır. Eşyanın gayesi ve prensibi nüfuz edilemez bir sır
içinde, erişemeyeceği bir muamma olarak saklıdır. Üstelik ne
içinden çıktığı hiçliği, ne de içine gömülü olduğu sonsuzluğu
anlamaya muktedirdir.
Öyleyse ne gayesini, ne de ilkesini bilebildiği şeylerin arasında,
ebedi bir umutsuzluk içinde, kimi görünümleri yakalamaktan
başka ne yapabilir? Eşya hiçlikten gelmiş, sonsuza
uzanmaktadır. Bu hayret verici süreci kim takip edebilir?
Ancak bu harikaların müellifi kavrayabilir onu. Başka kimse
kavrayamaz.
Bu sonsuzlukları düşünmeyi başaramayan insanlar sanki
insanla doğa arasında bir orantı, bir nispet olabilirmiş gibi
fütursuzca doğayı incelemeye koşuyorlar.
Sayfa 29
Sonra, insan kendine dönsün ve var olanlara oranla ne
olduğuna baksın ve kendini doğanın ücra bir köşesinde
kaybolmuş halde görsün. İçinde barındığı o küçük hücrede,
yani evrende, yeryüzünü, krallıkları, şehirleri ve şahsını tartıya
vursun. Sonsuzluk içinde bir insan nedir ki?
Sayfa 28
Konuşmamız ya sürükleyici ya da can sıkıcıdır, üçüncü bir ihtimal olmadığından bu tür nezaket sözleri anlamsızdır.
Sayfa 21
İnsanların hakkınızda iyi düşünmesini mi istiyorsunuz?
Kendinizden konuşmayın.
Sayfa 18
Bazı yazarlar eserlerinden bahsederken şöyle derler:
"kitabım", "yorumum", "tarih çalışmam" vs . İşleri her
daim tıkırında olan ve ağızlarından "bence, benim" lafını
düşürmeyen burjuvalıkları alttan alta sırıtır. Oysa "kitabımız",
"yorumumuz", "tarihimiz" vs. deseler daha yerinde
olurdu, çünkü bunlarda başkalarının katkısı hep daha büyüktür
Sayfa 18
İnsan kötülük yapmayı sever; mazlumlara veya bedbahtlara
değil, talihli ve kibirli olanlara ... Aksi takdirde yoldan
çıkardık. Zira bütün hareketlerimizin kaynağında heves vardır
ve insanlık vs ...
İnsani ve müşfik hislere sahip olanları memnun etmeliyiz.
İki amaya karşı yazılmış epigramın hiçbir değeri yoktur;
çünkü o, insanları teselli etmeyip, sadece yazarın ününü artırmaya
yöneliktir.
Yazarın yalnızca kendisi için yazdığı şeylerin hiçbir değeri
yoktur.
Kırpacak gösteriş budalası süslemeleri
Sayfa 17
[Bilinebilecek her şeyi bilerek tamlığa ulaşamayacağımıza
göre her şeyden biraz bilmek durumundayız, nitekim
her şeyden biraz bilmek bir şey hakkında her şeyi bilmekten
daha iyidir. Bu tür bir tamlık çok daha iyidir. Her ikisine birden
sahip olmak elbette daha iyidir, fakat seçmek gerekiyorsa
bu ikincisi seçilmelidir. Kamu alem de bunu hisseder ve
ona göre davranır, çünkü kamu çoğunlukla iyi bir yargıçtır.]
Sayfa 16
Kimse yeni bir şey söylemediğimi iddia etmesin: Malzemenin
tertibi yenidir. Hentbol oynanırken herkes aynı topla
oynar, fakat biri topu diğerlerinden daha iyi kullanır.
Eskilerin sözlerine başvurduğumun söylenmesi de umurumda
olmazdı. Aynı düşünceler farklı sıralandıklarında farklı bir söylem ortaya çıkmasa da, aynı sözler farklı düzenlendiklerinde
farklı düşünceler ortaya çıkar.
Sayfa 10
Kendi saatime göre hüküm verdiğimi bilmezler.
Sayfa 5
İnsanlığın tüm büyük akılları gibi ben de sıfır eşittir sıfır denklemine ulaştım. Bu tür bir sonuca ulaştığımı, başka bir sonuca ulaşamayacağını fark edince hayretler içerisinde kaldım.
Sayfa 50
Önce bilginin Schopenhauer'ın pozitif cevabı verdiğini düşünmüştüm. Hayatın bir anlamı yok, hayat kötü. Konuyla daha çok ilgilendikçe bunun pozitif bir cevap değil, sadece duygularımın cevabı bu şekilde algıladığını fark ettim. Brahminler tarafından da, Süleyman ve Schopenhauer gibi kesin bir yşekilde ifade edilmişti.
Cevap ya belirsizdi ya da bir özdeşlikti; sıfır eşittir sıfır, hayat bana varlığının hiçlik, hiçliğin de hiçlik olduğu cevabını veri-yordu. Bu felsefi bilgi hiçbir şeyi inkâr etmemekle birlikte soruyu kendisinin cevaplandıramayacağını, kendi bakış açısından bu soruya herhangi bir çözüm bulunmadığını belirtiyordu.
Sayfa 48
Durumum berbattı. Mantıksal bilgide hayatın reddinden bas. ka bir şey bulamayacağımı biliyordum. Lakin inançta da mantığın reddi şarttı ki bu benim için hayatın reddinden çok daha im- kânsızdı. Mantıksal göre göre hayat kötüydü ve insanlar bunu biliyordu. Yaşamak zorunda değiller fakat yaşadılar, yaşamaya da devam ediyorlar. Tıpkı hayatın anlamsız ve kötü olduğunu bildiğim durumda benim de uzun bir süre yaşadığım gibi. İnanca göre, hayatın anlamını anlamak için, anlamın varlığının sebebi olan mantıktan uzaklaşmam gerekiyordu.
Sayfa 46