"Bunları çabuk unutma, Yağmur. Gördüklerini, yaşadıklarını asla unutma. Sadece hatırlamakla da vicdanını rahatlatma, bu insanlar için bir şeyler yap," diye kendime bir not düştüm.
Bazen düşünüyorum, acaba onunla mutlu olabilir miydik diye? Yaşayabilseydik belki de hiç bunları düşünmeyecektim. Evlenmesek de yaşasaydık ve mutlu olmadığımızı görseydik en azından.
Seyahatin zorluğunun yanı sıra sadece kadın olduğum için her zaman kendimi koruyarak gezmek zorunda olmak sinirlerimi bozuyordu. Yaşadığımız çağda değişen bir şeyler olmamasına çok üzülüyordum.
Bir zamanlar birbirlerinden ayrılmak, birbirlerini kaybetmek ihtimalinin korkusunu çekmiş olmasalar, belki de birbirleri için ne kadar kıymetli olduklarını hâlâ bilemeyeceklerdi.