Mustafa Çelik
@Poligrafovic
“İnsanlar kırıcıydı kitaplara kaçtım.”
Sosyal Bilgiler Öğretmeni
İstanbul Üniversitesi-Hayef
istanbul
287 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
“Neden ağlıyorsun?”
“Boynum acıdı.”
Aslında acıyan yüreğimdi.
Bir kitap okudu
318 syf.
·
Puan vermedi
·
26 günde okudu
Okur Takip Önerileri
"Acın sonsuz olduğunda, dünyanın kararmasını isteyecek olduğunda,yağmurdan sonra parıldayan yeşilliği, bir çocuğun uykudan uyanışını düşün."
Kötülüğe iyilikle karşılık vermeli derseniz yanılırsınız. Kötülük insanda doğuştan var olan bir niteliktir ve bu yüzden değersizdir. İyilik ise siz de takdir edersiniz ki size pahalıya mal olur ve bu yüzden de dünyada hiçbir nesnede bulunmayan değerli bir öze sahiptir. Buradan hareketle iyilik ve kötülüğü bir tutmanın size yararlı olmayacağını çıkarabiliriz. Yalnızca iyiliğe iyilik ile karşılık veriniz! Ama insanlara kendilerini tefeci gibi hissettirmek istemiyorsanız asla aldığınızdan fazla vermeyin. Çünkü insan açgözlüdür. Bir kere fazlasını verirseniz daha sonra da fazlasını ister. Elbette gerekenden azınıda ödemeyin çünkü eksik verirseniz- insan aynı zamanda kindardır da- sizin için "müflis" diyecek, saygı duymayacak ve gelecek sefer size iyi davranmayacak sadece acıyacaktır. İyiliği aynen iade etmek sizin yararınızadır! Çünkü dünyadaki hiçbir şey , yakınlarımızın bize acımasından daha üzücü ve iğrenç olamaz!
Felaketlerin üstünden aşabilmek için kimi zaman yeri doldurulmaz bir köprü kurmaktır, kendi kendine yalan söylemek...
"Burası özgür bir ülke kimsenin kölesi değilsin ki."
"Savaşta zayıflar güçlülerin kölesi olur, barışta da yoksullar zenginlerin kölesi olur."
Ne tuhaf bir zaman bu bizimkisi ki iyilik, kötülüğün yaldızları altında saklanmak zorunda kalıyor.
Belki de zamanıdır, zamanın sona ermesinin...
Eğer insanların her zaman akıllarıyla hareket ettiklerini varsayarsak, dünyanın gidişatından hiçbir şey anlayamayız. Akılsızlık Tarih'in en güçlü ilkesidir.
Toplum mu? İşte en nefret ettiğim şey! İnsandan taleplerini sürekli arttırır, ama olağan, engelsiz gelişme imkanı vermez ona...
Aşk, arzuyla olduğu kadar sabırla da beslenir.
Her şey bir işaret, bir belirtidir bekleyen kişi için
Ama aşkın modası geçti artık, şairler öldürdü aşkı. Aşk hakkında o kadar çok şey yazdılar ki, kimse onlara inanmaz oldu.
Düşündüğünü aynen söylemedikten sonra dostluğun ne anlamı kalır.
Doğrusunu isterseniz,bence bu dünyada vefalı bir dost kadar soylu ve az bulunan bir şey yoktur.