Zaten, bir felakete sessiz ve soğukkanlılıkla tahammül edenlerin manzarası,o felaket için ağlayıp çırpınanların manzarasından çok daha korkunç ve ezicidir.
Hemen peşinden de, kendimi uğuldayan binlerce kelimeden artakalmış binlerce kelime tadındaki bir boşluk, bu boluğa sığmayan bir sarhoşluk, bir tutku ve umut halinde palas Pandıras dışarıya attım.