Rabia Özkan
@Rbspueblo
Bir nevi gelişimci
Balıkesir Üniversitesi
İstanbul
Kocaeli, 15 Ocak
136 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Ve toprak, kabul edici olan toprak.
Huzurun bir işaretidir.
Benim, tutkuda ve avuntuda böyle benzeri bir mizacım var: tutkumu hiç unutamam; çok eski bir hatıraların verdiği üzüntüler beni yemeden içmeden keser. Huyu böyle olmayan kişiler ne mutludur! Birini iyice tanıdıktan sonra, ondan artık hiç usanmam; herhangi biriyle de daha ilk adımda, samimi olmak için acele etmem. Doğduğumdan beri, beni çevreleyen hiçbir şeyi değiştirme düşüncesi geçmedi aklımdan. Bunu yalnızca yakınlarım ve dostlarım için söylemiyorum, ama kişinin kullandığı herşey için: giysiler, binekler, yiyecekler, içecekler vb ... Sevdiklerimden ayrılalı beri, acı çekiyorum, tutukluyum, yıkılmışım, yaşamaktan da bir tad alamıyorum artık. Bu ayrılık bende durmadan yenilenen bir üzüntüye neden oluyor; bundan dolayı duyduğum acı sürekli beni tedirgin ediyor. Ben üzüntülerin, acıların canlı kurbanıyım. Henüz yeryüzünde yaşasam da çile beni mezara soktu.
Gözüm, gönlümü düşüncelerimin karmaşasına sürükleme cinayetini işledi. Öyleyse bakışlarımdan öç alsın diye gözyaşlarımı salıveriyorum.
Okur Takip Önerileri
"Güzel sabır tutuklu; ama gözyaşlarım özgür, aktıkça akıyor."
Uykusuzluk...
Sabit ya da devingen olsunlar diye sanki koruyup gözetmek benim işimmiş gibi, yıldızları güdüyorum.
Her nereye yönelirsen yönel ve hangi işi yaparsan yap, dilbilgisinde sıfatın nitelediği isme uyduğu gibi, gözlerim seni gözler.
Aşk bizzat ruhta oluşan bir şeydir. Kimi zaman olur ki gerçekten aşkın nedeni dışarıdan bir neden olur. Ama o zaman nedeni yitince, aşk da yiter ve biter. Öyleyse siz herhangi bir nedenden dolayı seviliyorsanız, bu neden ortadan yok olunca, sizden kolaylıkla yüz çevrilerek ve artık sevilmeyeceksiniz.
İrademden başka bir ilk sebebi yok bunun; hiç kimse bana, bundan başka sebep ileri süremez.
Birşeyin nedeninin değişik başka birşeyde olduğunu anladığımızda, onun varoluş nedeninin yittiğini görür görmez o şey yokolacaktır.
Ama birşeyin nedeninin bizzat kendinde olduğunu anladığımız zaman, onun sonsuza değin sürmesi sağlanmış demektir.
Kuşkusuz en ufak engeller dahi en ateşli gayreti soğutmaya, bağlılık bağına senin kadar sıkıca bağlanmayan insanların belleklerindeki anıları silmeye yeterlidir.
Geçmişi anımsama son derece net çizgiler halindedir. Geçmişin tabloları önümüze olduğu gibi serilmekte ve biz onları seyretmekteyiz. Önümüzde o kadar çok tablo duruyor ki, birinden ötekine geçmek için sabır sızlansak da, kolay kolay ayrılamıyoruz seyre daldığımız tablodan.
Ve gene şöyle demektedir: "İleri sürdüğüm bu düşünce nin bir başka kanıtı da şudur: Eğer aralarında doğal nitelikler bakımından bir benzeşme, bir uyuşma yoksa birbirini seven iki kişi bulmak imkansızdır. En azından bunun böyle olması gerekir. Benzeşmeler ne kadar çoksa, birleşme o kadar büyük, sevgi o kadar sağlam olur. Bunu anlamak için kendine bak. Aynısını görürsün.
Allah ruhlan yarattı, bazılarını parçalara ayırdı ve arşın çevresinde sürekli döndürdü. İki ruhtan hangisi diğer parçayla orada tanışmış, dolayısıyla birbirine kavuşmuşsa, bu dünyada da aynı şekilde birbirleriyle birleşmişlerdir.
Hainlerin pis kanı Türk'ün parlak kılıcını kirletemez.
Erken kalktığım açık ve bulutsuz sabahlar, herkes gibi bana da, çocukluğumu hatırlatır.
Aşk... Bir hiç, bir ihtiras. Geçici bir buhran... Öyle bir buhran ki neticesi mutlak nefret ve yorgunluktur.
Geçme namert köprüsünden, koparmasın seni! Korkma düşmandan ki ateş olsa yandırmaz seni! Müstakim ol, Hazreti Allah utandırmaz seni!