Ruken
@Rukenp
Aydınlığı aradık karanlıklar içinde
211 okur puanı
Mart 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
-İsmail Abi!
-Hooopp!
-Beklemekten vazgeçme sakın. O gemi bir gün gelecek.
Bir kitap okudu
293 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Nasıl olur da insanın bilinci, yüreği, ruhu sökülüp ayrılırdı bedeninden?.. Ve zorbaca el konulurdu içi boşaltılmış kovan gibi. Sadece gölge gibi yaşar mı insan? Sadece nefes alıp vermek yaşamak mıdır?
"Bazen..." demişti rahip. "Bir ruh bu dünyaya sadece tek bir kişiyi uyandırmak ve onun yapması gereken göreve başlamasına sebep olmak için bedenlenir bu dünyada."
Her şeye önyargısız bir şekilde gönül gözünden bakabilmeliydi insan.
Eğer çoğunluğa uymuyorsan acımasızca eleştiriliyor ve ötekileştirilebiliyordun. Her yeni gelen benzer şeyleri yaşardı bu dünyanın içinde.
Belki de aşk, birine hiçbir karşılık beklemeden, savunmasızca ve tamamen teslim olmaktı.
Bazen önünüzdeki gerçek öyle katı ve acımasız olabiliyordu ki neresinden bakarsan bak aydınlık bir taraf göremiyordu insan.
Bir ayrılık, bir hayal kırıklığı daha yaşanmış ve ruhlarından bir parça daha kopup gitmişti böylece.