"Beni teselli edecekler ve birtakım sözcükler söyleyecekler, sözcükler, sözcükler; fakat ne yardımı dokunabilir ki sözcüklerin bana? Biliyorum ondan sonra yine yalnız olacağım ve insanlar arasında yalnız olmaktan daha korkunç bir şey yoktur.
Ne..? Hala bir kurtuluş şansımız olduğuna mı inanıyorsunuz..?
Evet..! Elbette, evet..! Eğer kalbi çarpıyorsa, teni de soğumadıysa, irade sahibi bir insanın ümitsizliğe kapılmasını kabul etmiyorum...
Bilmiyorlar.
Sana çok yakınlar, dokunabilirler sana. Ama dokunmasınlar. Sakın izin verme benden başka kimse dokunmasın sana. Teninin sıcaklığını bir ben bileyim. Çok şanslı onlar. Bilmiyorlar ne kadar şanslı olduklarını. Neden şanslılar sen biliyor musun? Çünkü onlar benden daha yakın sana. Elimi uzatıyorum görüyor musun tut hadi elimden gidelim bulutlara. Sen bulutları seyret ben seni...♡