Sema
@Sema_021
118 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
“Ölülerin son ödülü, bir daha ölmemektir.”
Ölümle gerçek bir yüzleşme çoğu kez insanın o ana kadarki yaşamının hedeflerini ve yaşanış biçimini gerçek bir ciddiyetle sorgulanmasına yol açar.
Ölümcül bir hastalık nedeniyle ölümle yüzleşenler için de durum aynıdır: kimbilir kaç kişi feryat etmiştir, “Ne yazık, nasıl yaşanacağını öğrenmek için şimdiye kadar, bedenimin kanserle delik deşik olduğu şu ana kadar beklemek zorunda kaldım!”
Vazgeçemeyişi anlatırken bir çiçek bin cümleye bedel olabilirmiş.
Çiçek çıkmadı zarfın içinden, anlaşılan son dakikada vazgeçtin, çok gördün belki de.
Okur Takip Önerileri
Bana verilen hayatı, ben değil ailem istedi!
“Arkadaşlar yalancıdır kızım, arkadaşlarına güvenirsen, insanlara güvenirsen kendini bitirirsin.”
Unutamayacağım bir doğa olayıydı yüzün, Milena. Bulutlardan değil, kendiliğinden gölgelenen bir güneştim sanki.
Ne söyleyeyim daha? Kafam ve ellerim dinlemiyor beni..!
Sayfa 70Kitabı okudu
Bu kadar sevilsek yeterdi!
Üzülüyorum; ittiğin için değil, seni itmeye zorlayan davranışıma üzülüyorum.
Pek de yaramaz bir çocuk denmezdi bana ama inatçıydım; tembeldim, öfkeli ve üzgün bir çocuktum.
Sayfa 57Kitabı okudu
İnsanların şu anki nankörlük seviyeleri budur!
“Ordunun desteğini sağladığı halde onları tutmasını bilmemiş. Ordunun ve şartların sayesinde kral olduğunu unutmuş görünüyor.”
“İnsan hareketlerine engel olabilirdi; fakat düşüncelerini nasıl durdurabilirdi?”
“Kim bilir ne güç gelmiştir sana bunu yapmak. Allahım, nasıl izin verdin buna!”
“Bir dostun varlığı güzel bir şeydir; fakat bir dosta ihtiyaç duymadan yaşayabilmektir önemli olan.”
Herkes artık o eğilimde.
“Her zamanki gibi işin sonunu kendine bağlamak gibi kaçınılmaz bir eğilim görüyorum sende.”
“Olsun bir daha denerim. Üzülürüm bu sözlerine; biraz kendi kendimi yerim. Gene de iyi niyetle denerim bir daha.”