Sibel DURSUNKAYA
@Siberellaa
Hukuk
Tekirdağ
19 Ağustos
89 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Yasa adalettir. İşte açık, sade, mükemmel biçimde tanımlanmış ve sınırları belli, her aklın kavrayabileceği, her gözün görebileceği bir yasa tanımı…
Sayfa 72Kitabı okudu
Hukukun amacı "adaletin hükümranlığını
sağlamaktır" ifadesi yanlıştır.
Onun yerine hukukun amacı "adaletsizliğin hükümran
olmasını önlemektir" ifadesini kullanmak gerekir.
Kendiliğinden var olan, adalet değil, adaletsizliktir.
Adalet, ancak adaletsizlik yoksa gerçekleşebilir.
Sayfa 71Kitabı okudu
İnsanlar arasındaki hakiki bölünme şudur; Aydınlıktakiler ve Karanlıktakiler.
Okur Takip Önerileri
Yakınlığı belirleyen şey zaman ya da imkan değildir; sadece karakterdir. Bazen yedi yıl yetmez bazı insanların birbirini tanımasına, ama bazılarına da yedi gün rahat rahat yeter.
Stalin'e atfedilen "Bir insanın ölümü trajedidir, sayı beş bin olunca istatistik"
Sayfa 155
İnsan bir zaman tüketicisidir. Üstelik bize ayrılan bu zaman oldukça sınırlıdır da. Ama yine de çoğumuz yapmak istediklerimizi sonsuza dek zamanımız varmışçasına erteleriz.
Başkasının onayına ihtiyaç duymadığınız noktada potansiyelinizin de değerinizin de tek sahibi sizsiniz, özgürsünüz… Unutmayın ki biz zaten varız, bu dünyadayız ve sadece bu yüzden bile çok değerliyiz.
Sayfa 88
Kişilik, en önemlisi budur işte: insanın kişiliği bir kaya gibi sağlam olmalıdır, çünkü her şey onun üzerine bina ediliyor.
Sayfa 61Kitabı okudu
Demokrasi Abraham Lincoln'ın, "Tüm insanları bir süre kandırabilirsiniz, birtakım insanları sürekli kandırabilirsiniz ama tüm insanları sürekli kandıramazsınız," prensibi üzerine kuruludur.
Sayfa 9Kitabı okudu
Omuzlarının üstünde kafa taşıyan herkesin düşündüğünü sanmak en büyük aptallık.
Sayfa 88Kitabı okudu
Ataman Tangör, Psikoterapide Zamanı Yaşamak adlı kitabında şöyle yazmış. "....Bu yaklaşım, varoluşçuluğun ölüm-yaşam diyalektiğine benzer; ölüm korkusu kötü yaşanmışlığın bir sonucudur.
Sayfa 112
"Hatta, henüz icat edilmemiş silahlar da insanoğlunun içindeydi. Yani, insanlar bir savaş alanıydı. Ceket, gömlek, pantolon ya da etek giymiş, hatta kravat takmış, traş olmuş, kokular sürmüş bir savaş alanı. Gülümseyen bir savaş alanı. Öpen hatta, okşayan, konuşan, susan, çiçekler alıp çiçekler veren bir savaş alanı... Peki, bir barış bahçesi olamaz mıydı aynı insan? Şöyle, güllerin kuş cıvıltılarına, kuş cıvıltılarının güllere karıştığı, mutlu yüzlerle dolu rengârenk bir barış bahçesi?"
Kibrin, insanda mantıksız tedirginlikler uyandırdığı doğrudur.
Sayfa 17Kitabı okudu
Geçmişi düşünmek, bugüne ihanettir.
