Hilâl Köse
@Smurfwithglasses
İhtilâlinden önce yalnızlığa hayrandım~
39 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sık sık derin düşüncelere dalan bir kızdı; böyle zamanlarda karşısındakini unutarak kendi içine gömülüyor, biriyle konuşurken her insanın yaptığı bir şeyi, yani yüzündeki ifadeyi kontrol etmeyi bile bırakıyordu. Gözlerini yere dikiyor, yüzüne yerleşen ciddiyet ve masumiyet simgesi altdudağıyla bir süre öylece kalıyordu. Dalga dalga üstüne gelen duyguları sürekli olarak düşünceyle, akılla dengelemeye çalışan bir kızdı.
Sayfa 83Kitabı okudu
Sevdiğiniz çiçek milyonlarca yıldızdan yalnızca birinde bile bulunsa, yıldızlara bakmak mutluluğunuz için yeterlidir.
Ben bir hayalperestim; gerçek yaşamla bağım o denli az ki, bunun gibi, şimdiki gibi çok nadide saydığım anları düşlerimde yine yaşamadan edemem.
Sayfa 13
Okur Takip Önerileri
Sizi sanki yirmi yıllık dostmuşuz gibi tanıyorum.. Doğru değil mi, değişmezsiniz değil mi ?
Sayfa 14
Ama hayatımızın, tıpkı bir roman gibi artık son şeklini aldığını hissettiğimiz günlerde, en mutlu ânımızın hangisi olduğunu benim şimdi yaptığım gibi hissedip seçebiliriz. Yaşadığımız bütün anlar içerisinde neden bu ânı seçtiğimizi açıklamak da, kendi hikayemizi bir roman gibi yeniden anlatmayı gerektirir elbette. Ama en mutlu ânı işaret ettiğimizde, onun çoktan geçmişte kaldığını, bir daha gelmeyeceğini, bu yüzden bize acı verdiğini de biliriz. Bu acıyı dayanılabilir kılan tek şey, o altın andan kalma bir eşyaya sahip olmaktır. Mutlu anlardan geriye kalan eşyalar, o anların hatıralarını, renklerini, dokunma ve görme zevklerini bize o mutluluğu yaşatan kişilerden çok daha sadakatle saklarlar.
Sayfa 73Kitabı okudu
Bu sekiz yılda yavaş yavaş anlayacağım gibi, ben her akşam Keskinlerin evine yalnızca Füsun’u görmeye değil, onun içinde yaşayıp havasını soluduğu âlemde bir süre yaşamak için de gidiyordum. Bu âlemin temel özelliği de “zamandışı” olmasıydı. Tarık bey, karısına “Zamanı unut” derken, işte bunu kastediyordu.
Sayfa 268Kitabı okudu
Onu kollarımda tutmak ne büyük mutluluktu Allahım! Dünyanın derinliğini, güzelliğini, sınırsızlığını hissettim. Göğsü göğsüme, başı omzuma dayanmıştı; onu değil, bütün dünyayı kucaklamışım gibi geldi bana.
Sayfa 416Kitabı okudu
“Herkes bilsin, çok mutlu bir hayat yaşadım.”
Sayfa 495Kitabı okudu
Mutluluk, insanın sevdiği kişiye yakın olmasıdır yalnızca.
Sayfa 241Kitabı okudu
“Çok empati kuruyorsunuz Başkomserim, dedi samimi bir tavırla. Ne dünya bu kadar hassasiyeti kaldırır, ne de insanlar bu kadar inceliği..”
“Seni diğerlerinden farksız yapmaya
Bütün gücüyle gece gündüz çalışan bir dünyada,
Kendin olarak kalabilmek,
Dünyanın en zor savaşını vermek demektir.
Bu savaş bir başladı mı,
Artık hiç bitmez!…”
Edward Estlin Cummings
Daha önce söylediğimi yeniden söyleyeceğim. Büyük resmi, göremediğiniz geniş çerçeveyi çizemediğiniz için, ‘ortamın gerçekleri’ sizin gerçekleriniz haline geliyor.
Karşımda, yaşamı anlamsızlaşmadan yakalamak isteyen, buna çabalayan, ama neyi nasıl yapacağını pek bilemeyen birini görüyordum.
Ben ikide birde böyle oluyorum. Bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil. İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile. Sadece bir yalnızlık ihtiyacı…Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum. Fakat sonra birdenbire etrafımda bana yakın birilerini arıyorum. Bütün bu beynimde geçenleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini. O zaman nasıl hazin bir hal aldığımı tasvir edemezsiniz. Kış günü sokağa atılmış bir kedi gibi kendimi zavallı hissediyorum.
Özgürlüğü ve huzuru buldum meczupluğumda; yalnızlığın özgürlüğünü ve anlaşılmamış olmanın huzurunu. Çünkü bizi anlayanlar içimizdeki bir şeye de egemen olurlar.
