...Deborah dağınık büroya şöyle bir göz gezdirdi. Dünya yaşayanlar için , pencerelerden içeriye gün ışığı sızıyordu , ama o ışığın parıltısı ve sıcaklığı algılayamayacağı kadar uzaktı ona. Onu çevreleyen hava hâlâ soğuk ve karanlıktı . Acı kaynağı, etini yakan ateş değil, işte bu sonsuz yabancılaşmaydı..