Mutluluktu istenilen;
Üç günlük dünyada bir parça huzurdu tek feryadımız.Böyle bağırdık içi kaybolmuş insanlığa. Bir tebessüm bir vefa kırıntısıydı belkide aradığımız.Önünde dağ gibi durduğumuz insanların,bazen bir omuz dayatmasıydı uğruna devran'ı yakacağımız yar'in, bir sıcak bakışıydı sadece, israf edildi güzel sevenler,yüreği büyük insanlara kederi yüklediler. Bir kuşa uçmayı öğreten gökyüzü,öğretemedi insanlığa mavinin kudretini. Hata nedir bilmeyen gönüller, haya nedir bilmez oldu şimdilerde. Bilemedi kimse Güneş'in gelişini.Bilemediler yağmurun demiri delişini. Mutluluktu istenilen ama cebinden çıkaramadı kimse ezelden verilen sevinci.İstediler sadece söylemediler.Bir ömür, her saniye bekleyen arş'a,bir kelam bile edemediler.