İnsan evrenin de sevip acı çekebileceğini benimseseydi, uzlaşmış olurdu.
Düşünce olguların değişken aynalarında hem bu olguları hem de kendi kendilerine tek bir ilkede özetleyebilecek ölümsüz bağlantılar bulabilseydi, bir düşünce mutluluğundan söz edilebilirdi, mutlular söyleni de bunun gülünç bir benzeri olurdu ancak.
Sayfa 35