Uyumak. Yukarıya dayanamıyorum artık. Artık kuvvettim kalmadı. Ben uyumak istiyorum.
Sayfa 32 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ölüler bu yüzyılın duvarlarına sinekler gibi yapıştılar. Zamanın penceresi önünde ölüler, sinekler gibi kurumuş, kaskatı yatıyorlar.
Sayfa 30 - Can YayınlarıKitabı okudu
Birisi ölüyor. Sonra? Sonrası hiç.
Sayfa 27 - Can YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Adam giderken başka idi, dönüşünde bambaşka.
Sayfa 26 - Can YayınlarıKitabı okudu
O ana kadar susuyor ve uzak ve yabancı hissettiğimiz vatanımıza karşı kendimizi o korkunç susuşla koruyorduk sanki. İşte sen bu susuşa son verdin. Solmuş asker elbiseleri içinde dolaşan, gaz maskeli gözlükler taşıyan, yıkıntıları temizleyen, sigara bulamayıp izmarit içen, her gün ölen ve öldüren, yataklarımızın yanı başında yatan ölü arkadaşlarımızın donuk bakışlarıyla ürperen bizler, senin sesinde nihayet kendimizi bulduk...
Sayfa 22 - Can YayınlarıKitabı okudu
O zamana kadar sadece bilim için yaşamıştı; artık hayatı yaşamaya başlayacaktı.
Sayfa 155 - Türkiye İş Bankası ve Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bu yüzden günümüz Paris’inin genel bir ifadesi yoktur ve yüzyılların en güzelleri ortadan kaybolmuş örneklerinin bir araya gelmesinden ibarettir. Başkent sadece evlerle büyüyor, hem de ne evler! Paris bu hızla her elli yılda bir kendini yenileyecek. Böylece mimarisinin tarihsel anlamı sürekli olarak silinip gidecek. Giderek azalan anılar zamanla evlerin ortasında boğulacak, kaybolup gidecekmiş gibi görünüyorlar. Babalarımızın taştan Paris’i vardı, çocuklarımızın alçıdan bir Paris’i olacak.
Sayfa 144 - Türkiye İş Bankası ve Kültür YayınlarıKitabı okudu
Paris’i çevreleyen duvar onu mırıltılara boğar.
Sayfa 124 - Türkiye İş Bankası ve Kültür YayınlarıKitabı okudu
Zamanın gözü kördür, insan ahmaktır.
Sayfa 113 - Türkiye İş Bankası ve Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bu eksikli vücudun içindeki ruhun da eksikli olduğunu söylemek mümkündü.
Sayfa 71 - Türkiye İş Bankası ve Kültür YayınlarıKitabı okudu
