Serenad'ı okurken Harper Lee'nin Bülbülü Öldürmek romanını okurkenki hislerim uyandı. Bu kitap daha geniş bir kitleyi (ülkeleri, olayları) içeriyordu fakat verilmek istenen mesajlar benzerdi: "İnsan, yalnızca insan olduğu için değerlidir." "Kimse dili, dini, ırkı, rengi vb. farklı diye bir diğerinden üstün olamaz, olmamalı!"
Tüm bunları biliyoruz, anlıyoruz da neden onca yaşanmış ve gözler önüne serilmiş acıya rağmen hala üstünlük taslıyoruz? "Kötü" diye adlandırdığımız ayrımcılık yapanlardan biri de biz değil miyiz?
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
