Zühre
@Tahir_ile_Zuhre_Meselesi
86 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
"Öylesine kırılgan, öylesine yaralı ve yuvadan atılmış bir yavru kuş gibi duruyordu ki, yüreğimdeki olanca şefkat ona doğru akmaya başlamıştı."
Sayfa 56
İnsanın naz ve cilveden, sevişmeden hatta insanlıktan iğreneceği geliyor..
Hassas, hülyalı, şiir sever her genç kız gibi ben de dünyada en büyük saadetin yalnız sevmek ve sevilmekte olduğuna inanırım. Bence hayatımda en büyük, en mukaddes şey ancak aşktır; fakat hoppalık edip deli gibi rastgele bir adamı sevip de, iki gün sonra ya aldandığını anlayıp yahut bıkıp dönme dolap oynar gibi sefil ve murdar düşüncelerde sürünmek izzetinefsimin tahammül edemeyeceği bir zillettir. Evet ben de sevmek ve sevilmek isterim, fakat isterim ki seveceğim adam aşkıma ve bana layık olsun ve daha isterim ki o sevdiğim adama hayatımı eseflenmeden, pişman olmadan ölünceye kadar, geri almamak üzere vereyim.
Sayfa 9Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İşte bir aydır bu halkın içinde, bu şehrin her tarafını gezmek şartıyla söylüyorum: İstanbul'da hayat yok... Diyebilirim ki oradaki halkı yaşamıyor; gaflet ve meskenet içinde uyuşmuş yalnız ot gibi bitiyor... İşin gülünç ciheti eğer İstanbul halkı hayattan ve eğlenceden mahrum olduğunu bilse, şikayet etse insan tahammül eder; halbuki orada herkeste yaşıyoruz ve eğleniyoruz fikri mevcut ki beni ağlatacak kadar güldüren de budur!
Sayfa 8Kitabı okudu
Hakikat şu ki hayatı da kendi gibi uygunsuz ve zerafetsiz, harap, mahmur ve hareketsiz..
İstanbul, hayatı ve yaşayış tarzı ile büyük bir milletin payitahtı olacak bir şehir olmaktan o kadar uzak, o kadar, o kadar ki..
Sayfa 7Kitabı okudu
İşte İstanbul'un her haline, her şeyine karşı bu aynı yıkıcı tesiri duydum; yani her şeyde hayal kıran bir biçimsizlik, bir küçüklük var. Muntazam, parlak, geniş bir yer göreceğim diye beklerken boğucu, sönük, miskin bir şey karşısında bulunmak hüsranı, harap etti beni.
Sayfa 7Kitabı okudu
Zannediyordum ki orada nefes almak, mesut olmak demektir..
Sayfa 6Kitabı okudu
Bana göre saadet, zevk, yani gıpta edilecek hayat, ancak İstanbul'da bulunabilir; zarafet, güzellik, şıklık ancak orada çiçeklenip gelişebilirdi. Fikrimce, yaşanılacak, mesut olunacak şehir ancak İstanbul olmak lazım geliyordu.
Sayfa 5Kitabı okudu
Pervin'in Hatıra Defteri
Bugün bir aydır İstanbul'dayım. Gençliğimin en nurlu senelerini geçirdiğim o muazzez İzmir'de, o genç kızlığımın geliştiği, gençliğin sonsuz emelleri ile çiçeklendiği o latif ve güzel şehirde bir gün gelip hayatına karışacağım diye saadetten çıldırdığım ve İstanbul hakkında kurduğum hayaller, emeller bu bir ay içinde ne zalim bir sükut ile mahvoldu. Daha geleli ancak bir ay olduğu halde ne tedavisiz bir emel kırıklığı ile sakat ve harabım...
Sayfa 5Kitabı okudu
Sanki bütün dünya boşalmış, alemde benden başka hiçbir canlı kalmamıştı. Bu hayal belli belirsiz esen rüzgar gibi, ürperticiydi. Ama her şeyin sihirli bir güzelliği de vardı. Tepemdeki yıldızların bana yaklaştığını ve önümde çok mutlu bir hayat olduğunu hissettim.
Sayfa 62Kitabı okudu
"Ustacığım" diye bağırdım karanlığa doğru. "Bizim kuyudaki nikelden, demirden kayaların her biri gökten kayıp buraya düşen birer kuyrukluyıldız olmalı."
Sayfa 56Kitabı okudu
Demek ki duygular, şu karşımdaki ışıl ışıl parıltılı gök gibi aslında birer resimdiler. Bütün alemi hissediyordum da sanki onu düşünmen daha zordu. Bu yüzden yazar olmak istiyordum. Yazarken düşünecek, kendi kendime ifade edemediğim resimleri ve duyguları yazıya dökecek, üstelik bu işi kitabevine gelen Deniz abinin arkadaşlarından çok daha iyi yapacaktım.
Sayfa 56Kitabı okudu
Rakı kanıma karışıyordu. Dönüş yolunda mezarlığın yokuşunu çıkarken yıldızların hepsinin kafamdaki bir düşünce, bir an, bir bilgi, bir hatıra gibi olduğunu hissettim. İnsan hepsini aynı anda düşünemiyor ama görebiliyordu. Aklımdaki kelimelerin, aklımdaki hayallere yetişememesi gibi bir şeydi bu. Kelimeler duygularıma yetişemiyor ve yetersiz kalıyorlardı.
Sayfa 56Kitabı okudu
O zamanlar "ben, beni kimse görmediği zaman en çok kendimi oluyorum" diye düşünürdüm. Yeni keşfediyordum bu düşünceyi. Kimse sizi gözlemiyorsa, içinizdeki gizli ikinci kişi dışarı çıkıp dilediği şeyleri yapabilir. Yakınlarda bir babanınız varsa ve sizi görüyorsa içinizdeki kişi içinize saklanır.
Sayfa 52Kitabı okudu
