İki çıkış yolunun var olduğu bir tezatla karşılaştım. Ya akıl
diye tabir ettiğim sey düşündüğüm kadar mantıklı değildi ya da mantıksız olarak kabul ettiğim şey düşündüğüm kadar mantıksız değildi.
Ona beni uyandırmamasını rica ettim,sonra yatağa uzandım.Kafamın içinde gerçekten de beni uyutan bir kan basıncı var sanki.Son uykum bu benim,yani bu türden uykularımın sonuncusu.