Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Abdullah
Abdullah
@TeknikEr
Bir kitabın sayfalarında gezinmek gibiydi hayat;
Bazen zevkli ve heyecanlı, bazen ise hüzünlü ve katlanılmaz.
Muhakkak bu tek kitabın son sayfası da bitecek ve başkası olmayacak.
Elimizdeki tek kitapta mutluluğu bulmak umuduyla...
.
Çorum
15 Ağustos
75 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
Lise yıllarında okumadığıma pişman olduğum bir kitap..
Kitap Mevlânâ'nın Mesnevi'sinde yer alan bir küçük öyküden yola çıkarak yazılmıştır..
İspanya'dan kalkıp Mısır piramitlerinin eteklerine hazinesini aramaya giden Endülüslü çoban Santiago'nun masalsı yaşamının öyküsü. Ama aynı zamanda bir "nasihatname"dir. "Yazgina Nasıl egemen olacaksın? Mutluluğu nasıl kuracaksın?" gibi sorulara yanıt arayan ve ahlak kılavuzu. Mistik bir peri masalına benzeyen bu romanın, dünyanın dört bir yanında sevilmesinin sebebi, kuşkusuz bu kılavuzluk niteliğinden kaynaklanıyor...
Cesur Yeni Dünya ve Fahrenheit 451'in ılımlı ve mutlu ortamının tersine korkutucu ve daha olası bir dünyayı önümüze seren, yavaş tempolu, "evet evet bu doğru, bu gerçekleşti" diyerek okuyacağınız muhteşem bir distopik eser..
Bundan 74 yıl önce yazılmış bir distopya bana ancak bu kadar bugünü anımsatabilirdi. Çağını aşan fikirleri okumak, insanı gerçekten esere hayran bıraktırıyor ve yazara hayret ettiriyor. Ve ne mutlu ki eser hak ettiği değeri bunca yıl sonra hala koruyor..
Kitabın olumsuz bir yanı var ki; konusu çok ağır işliyor ve asla merak ettirmiyor. Bu kadar etkilendiğim bir kitabı okurken nasıl bu kadar zorlandım ben de şaşıyorum doğrusu. Okumak isteyenler bence araya çerezlik kitaplar sokup 1984'ü yavaş yavaş sindire sindire okuyabilirler, diğer türlü bu kitaptan sıkılmak çok olası..
Uzun süre sonunda olsa da bu kitabı okuduğum ve kitap dağarcığıma kattığım için mutluyum. Düşündürücü, eğitici, ders niteliğinde bir yapıt. Bizim de buradan çıkarmamız gereken dersler çok fazla. Yoksa gidişatımızın Winston ya da daha kötüsü Julia'dan bir farkı kalmayacak...
George Orwell'un 1984'ünde yaşadığımız baskı ve yıldırmaya tezat olarak burada halinden memnun, keyfi yerinde, mutlu olduğumuzu düşündüğümüz bir distopya karşılıyor bizi..
Kitaplardan bu kadar nefret edilmesinin ve korkulmasının sebebini şimdi anıyor musun? Onlar hayatın yüzündeki gözenekleri gösterir. Rahatına düşkün insanlar balmumundan aya benzeyen, gözeneksiz, tüysüz, ifadesiz yüzler ister yalnızca."
Fahrenheit 451 romanı distopik temasını aşan ve uyarıcı mesajını adeta zamansız olarak sunan bir roman. Adını kağıdın tutuşma derecesi olan 451 Fahrenheit dereceden alıyor.
Konusuna gelince: Yanmayan evler, kapsüller, mekanik tazılar, son hız arabalar ve itfaiyeciler. Yanmayan evlerin icadından sonra itfaiyecilere yeni bir görev veriliyor, kitap yakmak. Sadece belirli kitapar değil ellerine geçen tüm kitapları yakmak.
İtfaiyecilerin kitapları yakma nedeni topumun mutluluğudur. Şiirler acıdır, romanlar insanı düşünmeye zorlar. Oysa düşünmeyen, eğlenen insan mutludur...
Romanımızın başkahramanı Montag da itfayicidir. Zamanla düşünmeye sorguamaya başlar ve kitap bunun çevresinde ilerler. Kitabın önemli bir klasik olmasından, düşündürücü, eleştirelyanının ağırlığından, bolca kitap sevgisi temalı olmasından ve en çok da düşüncenin peşinden gidilmesi gerektiği fikriyle dolu olmasından uzun uzun bahsetmem yersiz.
Okur Takip Önerileri
·
Puan vermedi
Öğretmenlikle ilgili bolca acı tatlı deneyimin paylaşıldığı sıcak bir eserdi. Birbirinden farklı öğretmenlerin kaleme aldığı öz-anılarını okurken, fedakarlıkların, cefanın, tebessümün ve nice duyguların her tonunu hissediyorsunuz.
Bu eseri okurken öğretmenlerimizin yaşadığı zorluklardan çok öğrencilerine yaptıkları etkileri sevdim. Gönül işidir öğretmenlik. Herkesin harcı değildir. -30 derecede bir köyde yaşayabilirsiniz. Görev yerinizdeki insanlar tarafından kötü muamele de görebilirsiniz. Yaşadığınız büyükşehirden dağ başında ıssız bir köye de atanabilirsiniz. Başınıza her şey gelebilir. Ama buna rağmen çocukların yüreğine dokunmayı seçmektir öğretmenlik...
Kitapta birbirinden ilginç, çoğu zaman duygulanarak okuduğum kısımlar oldu. Göz ardı edilemeyecek kadar...
Bir de şunu söylemek istiyorum ki Öğretmenler gerçekten harika yazmışlar. Düşünce olarak gayet iyi düşünülmüş bir yarışmadan kazananların bu şekilde kitaplaşması iyi olmuş. Bu kitabı #pdf olarak Google'da kendi sitesinde kolaylıkla ücretsiz olarak bulabilirsiniz.
Kitap gerçek bir klasik. Okumanızı tavsiye ederim. Üzerine sayfalarca inceleme yazılabilir. Kitabında çağını anlattığı için, kraliçenin gazabına uğrayan Oscar Wilde çok zor zamanlar geçirmiş.
O zamanlar ressam Basil'in resmettiği portresiyle güzelliğini keşfeden ve Lord Hanry nin etkileyici konuşmalarıyla gençliğinin en güzel dönemininde olduğunu fark eden Dorian henüz yirmili yaşlarında ve kişiliği tamamlanmamış bir gençti. Gençliğini ve güzelliğini Basil ve Henry nin yardımıyla keşfeden Dorian için ağzından çıkan bir "keşke" hayatını ve ruhunu cehenneme doğru sürükler.
Portresini inceleyen Dorian hep o resimdeki gibi genç kalmayı güzel kalmayı diler ve onun yerine portrenin yaşlanmasını ister. İşlediği günahlar zamanla portredeki yüzünü canavara dönüştürürken Dorian bu durumdan kurtulmaya çalışır. Tıpkı bir bataklıktaymışcasına çırpındıkça daha da cehenneme batmaktadır.
En başta belirttiğim gibi farklı açılardan bakılıp bir inceleme yapıldığında sayfalarca sürebilir. Dorian farklı düşündürür. Basil farklı düşündürür, Henry başka türlü şeyleri düşündürür.
Herkese bir avuç toprak yetti!!!
Normal hayatta birbirine saygılı olan bireylerin birbirini öldürmekten zevk almasının adıdır savaş.
İnsanlık tarihi boyunca olmuş, olan ve olmaya devam edecektir savaşlar. İnsanoğlu neyi paylaşamıyor ki bu ölümlü hayatta. Savaşın İğrençliğini, kötülüğünü, ızdırabını, yıkışını görmek ve o duyguyu yaşamak kısmende olsa hissetmek istiyorsanız okunması gereken bir kitaptır. ölen nerde ve öldüren nerde aslında herkese yetti bir avuç toprak.
Gözyaşı dökerek bi solukta okuğum bi kitap oldu..
Dünyada iz bırakmış, bir şeyleri değiştirmiş önemli şahsiyetlerin çok bilinmeyen yanlarını bizlere aktaran güzel bir eser olmuş. Atatürk'ün kitap okuma şekli, Nicola TESLA, Yaşar KEMAL, Yusuf ATILGAN, Micheal JORDAN, Leonardo da Vinci, Oğuz ATAY, Stephen KING, Micheal JORDAN, Balzac bunlardan birkaçı...
Kitabı okurken bazı noktalarda eksik yanlarımı gördüm ve bu büyük şahsiyetler hakkında daha fazla bilgi sahibi oldum.
Ayrıca kitap yazarlarının "1 soru 1 cevap" adında, kitap kadar harika bir Instagram adresleri var, orda da güzel paylaşımlar yapıyorlar...
·
Puan vermedi
-canın çok acıyacak Zeze
+zaten çok acıyor. Diyen Zeze sonraları portugayı kaybettiğinde
şöyle diyor;
"Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi.
Küçük yaramaz Zeze'nin yaşadıkları karşısında içine düştüğü duyguları, portakal ağacı ve Portuga ile olan dostluğu muhteşem bir şekilde harmanlayarak önümüze koyan, onlu yaşlarda eğlenceli, yirmili yaşlarda düşündürücü, otuzlu yaşlarda eğitici güzel bir kitap..
Momo
Momo bir masal niteliğinde olsa da her yaştan insanın okuyup -hatta- yaşamının farklı dönemlerinde tekrar okumasını gerektiren bir eser. Tıpkı Küçük Prens gibi. "Neden?" diyecek olursanız kitaptaki ögeler bizim gibi hayat telaşıyla uğraşan insanların sıklıkla unuttuğu konuları Momo ile hatırlatıyor. Bu ögeleri sayacak olursam: "Dostluk" birinci sırada olur çünkü küçük bir kız çocuğunun dostlarını kötülerin elinden kurtarmak için bütün kötü adamlara karşı -her ne kadar korksa da- dimdik karşılarına çıkıp mücadele edişini görüyoruz. İkinci öge ise "İnsanları dinlemek". Bunun sebebi ise Momo'nun insanların derdini dinlerken onları sorgulamadan sadece ve sadece susup onlara odaklanması ve böylelikle insanların sorununu Çözmesi. Sorgusuz sualsiz susup dinlemek belki de insanların en çok ihtiyacı olan, arayıp da bulamadığı dermanlardan biri. Momo'nun da bu dermanı bizlere hatırlatmasından dolayı yeri en azından benim için daha ayrı. Zaten dikkatlice düşünecek olursak iki ögenin de aslında birbirinin kesişim kümesi olduğunu rahatlıkla fark edebiliriz: Dostluk ve İnsanları dinlemek, Dostluk ve İnsanları dinlemek... Teşekkürler Momo.
