Esra
@Tothestars
𝑭𝒐𝒍𝒍𝒐𝒘 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒉𝒆𝒂𝒓𝒕 𝒃𝒖𝒕 𝒕𝒂𝒌𝒆 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒃𝒓𝒂𝒊𝒏 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒚𝒐𝒖
İngilizce Öğretmeni
1244 okur puanı
Şubat 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
Depresyon üzerine
Kitabın yazarı 
Matt Haig depresyon geçmişi olan, intiharın eşiğinden dönmüş bir insan. Bu kitabında yaşadığı süreci, hissettiklerini ve depresyonla olan mücadelesini anlatıyor.
Kitabın dili çok akıcı ve samimi. Gerçekçi bir şekilde depresyondan ve üstesinden gelebilme yollarından bahsetmiş. Kendi tecrübelerine dayandırmış.
Çıkarılabilecek en önemli iki nokta fikrimce şunlar:
1.Depresyonun veya o kötü düşüncelerin biteceğine inanmak.
2.Süreç boyunca yalnız olmamak.
Yazarın en popüler ve çok satan kitabı 
Gece Yarısı Kütüphanesi de yine intihar ve bundan kurtuluş ile ilgiliydi.
Diğer kitaplarında da depresyonun kişiye hissettirdikleriyle ve yaşattıklarıyla ilgili noktalar bulmak mümkün.
Her ne kadar seveni çok olsa da 
Yaşar Kemal kitapları belli ki pek bana göre değil.
İnce Memed 1 de de aynı şeyi yaşadım, bu kitapta yine aynı şey.
Ağrıdağı Efsanesi ve 
Yılanı Öldürseler okudum, en azından onlar benim için daha güzel bir okuma olmuştu.
Kitap içerdiği konular ve değerler itibariyle güzel ve değerli bir kitap. Savaşın çirkinliğini çok iyi ifade ediyor, savaş sonrasında yaşanan psikolojik yıkımı da öyle.
Yezidilerin katledilmesine de fazlasıyla değinmiş.
Sarıkamış'da, Çanakkale'de yaşanan savaşlara aslında bunların konuşulmayan korkunç taraflarına odaklanmış.
Konu çeşitli ve çok önemli gerçekliklere ve yaşanmışlıklara değinse de kitap ilerlemiyor. Okuması zor, akıcılığı yok. Yaşar Kemal'in anlatım dili zaten farklı ve anlaşılması zor. Karakterlerin konuşmaları bazen çok karmaşık bir hâl alıyor.
Vasili'nin Poyraz Musa'yı öldürüp öldürmeme arasındaki glegitlerini okumak bıkkınlık verdi. Psikolojiyi çok iyi yansıtmış ama uzamış da uzamış.
Ek olarak kitapta geçen birkaç ifade de beni çok rahatsız etti. Yaşar Kemal'in siyasi geçmişi de var. Bunun etkisiyle mi yazdı bunları bilemem.
Sonuç olarak kitabı zar zor okudum...
Toplumsal normların dışında bir kadın
Uzakdoğu'nun 
Edgar Allan Poe su 
Edogawa Rampo ürperten, tedirgen eden, kaçıp gitme isteği uyandıran etkileyici bir öykü serüvenine çıkarıyor sizi.
Kitap 12 kısa hikâyeden oluşuyor ve bu hikâyeler gerilim filmi izlermiş ki akıp gidiyor ve siz bu filmin başından kalkamıyorsunuz. Kimi hikâyelerde fantastik öğeler bulunurken kimisinde bulunmasa da değer olarak hepsi birbiriyle yarışır.
Bazı hikâyeler beni o kadar tedirgin ve rahatsız hissettirdi ki okumak istemedim. Ama bir yandan da o kadar kaliteli yazılmış ki hakkını vermem gerek dedirtiyor.
Sadece son birkaç hikâye diğerleri gibi gizemli, tedirginlik uyandırıcı değildi. Diğerlerinin yanında sönük kaldılar.
Hikâyelerde ters köşeler de çok sık vardı. Biri gelir heyecanlı heyecanlı bir şeyler anlatır ve sizde duyduklarınız karşısında şok olursunuz ama doğruluğunu sorgulamadan direkt inanırsınız. Sonra da 'hepsini ben uydurdum, şaka' derler. Ve siz o heyecandan çıkıp kafanızı çevirir ve yumruğunuzu sıkarsınız. Bazı hikâyeler de öyle işte.
Çevirmenin önsözü ile başlıyor kitap ve okuduğum en iyi önsözlerden biri, ki normalde hiç hoşlanmam. Sadece önsöz için bile kitabı öneririm.
Kitabın çevirisi de genel olarak çok başarılıydı.
