"Dünyanın bir dakikası; Proust'un diyebileceği gibi, " kozmolojik" basınçtan, yağmurun, sisin ve çamurun basıncından doğan ve konuşmalara, ezgilere, gürültüye veya boşlukta yiten bakışlara dönüşen etkilerin aralarında dolaştığı bedenlerin birlikte varoluş ânı.
Béla Tarr filmi, "kozmik" basıncın yoğunlaştığı bu zaman kristallerinin bir araya gelmesidir."