Çok güzel bir kitaptı Şermin yaşar hep yazsın biz okuyalım Ağlayarak okuduğum kendi içimde bireyler hissettiğim bir roman oldu ethemin hissettiği boşluk bi yalanın içinde yaşamış olması ve doğrular çıkınca eksiklerin dolması karısına daha yakınlaşması ah Nurten ah Ethem
Kendilerine yapılmasını istemedikleri herhangi bir şeyi başkalarına bilerek ve isteyerek yapanların çoğu utanma duygularını öldürüp gömmüş kişilerdir...
Nasıl yaşamak?
Ya nasıl anlatayım.. bezginlik işte. Bazen ben de diyorum.. n'oluyor yani yaşıyoruz da.. öyle değil mi? N'oluyor yani.. niye? Bazen öyle boş geliyor her şey. Dert meselesi değil yani.