Kendimi üzüp bitiriyorum, ne yaptığımı da bilmiyorum. Dün de, evvelside gün de, daha önceleri de hep kendime eziyet ediyorum, iyileşeyim... Artık kendimi üzmem! Ama hiç iyileşmezsem?
Sırası gelince, vicdanımızın sesini boğar, hürriyetimizi, rahatımızı, hatta vicdanımızı, her şeyimizi pazara çıkarırız! Sevdiğimiz varlık mutlu olsun da, ne çıkar, varsın hayatımız mahvolsun...