"Aklımın, bedenimin, varlığımın bir yerlerinde kaybolmuş bir yer altı dünyası gibi bir şey varmış da yaşamımı belli belirsiz parçalara ayırıyordu sanki."
“...
Ah,Samira!
Aynı denizde yıkanışların
Aynı dehlizde yürüyüşlerin
Aynı göğü yudumlayışların
Tekrarı yok
Ölümün tekrarı olmadığı gibi
Bu ilk ve son yaşam
İlk de sen son da sen olmalı
Dudakların gürül gürül bir ırmak
Doruklara çıkmalı
Diplere batmalı
Ama
Hep sen olmalı
Hep sen...”