Elf Peksimeti
@Xanthippe734
Eskişehir
17 okur puanı
Mart 2019 tarihinde katıldı
kim ne derse desin, mutlu insanın en mutlu anı, uykuya daldığı andır ve mutsuz bir insanın en mutsuz anı, uykudan uyandığı andır. insan hayatı, bir tür hata olmalı.
“Öylesine güzel seviyorum ki seni
Öylesine saf
Öylesine temiz
Öylesine derin
Ve öylesine değil…”
Cemal Süreya
“Hissedemediğin bir şeyi anlayamazsın.”
Sayfa 147
Okur Takip Önerileri
Kendini feda etmekte bulduğu mutluluğu başka hiç bir yerde bulamaz insan.
Elf Peksimeti tekrar paylaştı.
Hapishane Avlusu (1890).
Van Gogh’un en müstesna tablolarından birinin adı. Moskova’da Puşkin Güzel Sanatlar Müzesi’nde karşımdaydı.
Hayret içinde seyrettim. Hüzünle. Acıyla. Huşuyla. Önünden ayrılamadım.
Şaşmış, şaşakalmıştım.
Van Gogh'un hapishane deneyimi yoktur. Fakat bir duygu bu kadar mı yaşanmışcasına anlatılır, bu kadar mı içten, bu kadar mı sahici?
Esaret. Özgürlük duygusunun yitimi. Dört duvarla yollan kesilen adamların içine düştüğü o fasid daire. Bir türlü içinde çıkılamayan o lanet olası kısır döngü. İnsanı kuşatan çember. Nefesini daraltan pranga.
Hapishane avlusu. Duvarlarla yolu biçilen, süngerlerle beyni içilen otuz yedi adam.
VE o kasvetli dünyanın içinden göğe yükselen iki beyaz kelebek.
Bu tabloyu yaptıktan bir süre sonra Van Gogh tabancasını göğsüne sıkacaktır.
Tam da otuz yedi yaşında.
Bakkal Grimmet:
"James!"
"Evet efendim?"
"Şekere kum kattın mı?"
"Evet efendim?"
"Pekmezi sulandırdın mı?"
"Evet efendim?"
"O halde duaya gel."
"Ben sevinçli adamım. Bu dünya böyle olmasa, böyle kara, karanlık olmasa, ben sevinçten taşar coşardım. Yaradılışım karanlıktan çok aydınlığa, acıdan çok sevince... Ne çare, ne çare ki sevinmek gelmiyor elimden..."
Aşk, basit ve değersiz şeyleri bile biçimlendirip değerli yapabilir. Aşk gözleriyle değil, hayaliyle görür. Kanatlı eros işte bu yüzden kördür.
Freud, bütün yaratıcılık faaliyetlerinin altında yatan temel mekanizmanın yüceltme [sublimation] olduğundan bahseder. Yüceltme, cinsel dürtünün cinselliğinden arındırılıp toplumsal yönden daha ‘kabul edilebilir’ başka nesnelerle ikame edilmesi olarak ifade edilebilir. Yaratım edimi ve sanatsal yaratıcılık, bu bakımdan bastırılan cinsel enerjinin ya da libidonun eser veya yapıtlara dönüştürülme yeteneğidir. Freud için, sanat yapıtlarının çözümlenmesinden ziyade sanatçıların ve yaratıcı edimin kaynaklarını keşfetmek daha önemlidir. Sanatçı, ‘gerçek’ dünyada tatmin edemediği bir dürtüyü ve libidosunu hayal dünyasının yaratılmasına aktarır. Freud sanatçı ile nevropat arasında benzerlik kurmakla birlikte, sanatçının da tıpkı nevropat gibi doyurulmayan gerçeklikten hayal gücünün dünyasına geri çekildiğini belirtir.
Kızgın yağda kavrulan soğanın kokusu bana huzur verir. Pek çok insan bu kokuyu sevmez. Oysa bu koku; bir evin yuva olduğuna işaretmiş. Ocak yanıyor, yemek pişiyor demekmiş. Başımı annemin göğsüne dayadığım zaman içime çektiğim onun üzerine sinmiş olan bu kokuydu. Meğer hayat dolarmış ciğerlerime. Bunu evinden, annesinden, çocukluğundan uzak kalınca anlarmış insan. Meğer daldaki kuşun peşinden koşarken elindeki kuşu boğarmış insan.