"Sarılmakla savurmak arasında çok ince bir çizgi varmış.Oysa ne çok saklanmışım ben kendimden.Ne çok yanmışım arkadas,ne hoyratça yaşamışım bana biçileni.Vae gücümle savurdum onu ve dizlerinin üstüne çöküp olduğu yere yığıldı.
Gerçekte de insan tutunamıyormuş,o kadar yaşanmışlık var ki karmaşık bir yaşamdan sürekleniyoruz.bu kitapta daha çok farkına vardım. İlkte çok ağır geldi okumam devam ettim bırakmadım ve Oğuz Atay'ın da dediği gibi "Cam kırıkları gibidir bazen kelimeler.
Ağzına dolar insanın. sussan acıttır, konuşsan kanatır." Kesinlikle çok beğendim. Tavsiye ediyorum.