Esasen bütün milletlerin kudurmuş gibi, boğaz boğaza, milyonlarca insanı parçalamalarını manasız buluyordum.
"Ne kadar gündür bitkin yatıyorum. Yaşayan, artık bu yarım bedenim değil, kafamdır."
"Dinlemiyor, kaçıyorum fakat kimden
kaçıyorum? Kafamdan, kafamın
içindekinden kaçmak kabil mi?"
Okur Takip Önerileri
“İngiliz kanıyla Türk kanı bir midir madam?”
“Mikroskop altında İngiliz kanını görmedim. Rengi bizimki kadar kırmızı mı yoksa mavi mi, bilmiyorum. Fakat Türk kanı ateş gibi sıcak ve kırmızıdır.”
Niçin ruhumun bu ateş gömleği sırtımdan canıma geçiyor? Gözümden, dilimden kızıl, yakıcı yenlerini gösteriyor...
Cemal uykuda konuşuyor gibi, “Çanakkale’de bunlar girmesin diye saatte on bin Türk’ün şehit düştüğü harpler yaptık.” dedi.
“Çünkü hayat bana en korkak adamların iddia ile cesaretten bahsedenler olduğunu öğretti.”
"İnsan ruhu ne anlaşılmaz bir muamma.’’
‘’Yüzüne bakmamak ne ispat eder, rica ederim, dedim; sevmediğimi mi? Ne delilik!’’
’Derler ki; aşk, birine seni yok etme kudreti verip, bunu kullanmama hususunda ona itimat etmekmiş.’’
Bir yerde durup kahvaltı edelim Olric. Hususi arabaların henüz şımartmadığı bir yer olsun.
– Gittikçe eskici oluyoruz Olric.
– Ne yapalım efendimiz.
– Yeniliklere yetişemiyoruz. –
– Doğru nefes nefese kalıyoruz.
Artık yaşamak istemiyorum Olric, onların istediği gibi yaşamak istemiyorum...
Sabahattin Ali
"Kalk, iki gözüm, iskeleye geldik. Günün birinde ya çıldıracağız, ya dünyaya hâkim olacağız. Şimdilik bir rakı parası bulmaya çalışalım ve parlak istikbalimizin şerefine birkaç kadeh içelim.”
- Friedrich Nietzsche
bazen bir şeyin değeri, ona ulaşıldığında ne kazanıldığıyla değil; ona ulaşılmaya çalışırken nelerden taviz verildiğiyle belirlenir”.