248 syf.
·
Puan vermedi
·
165 günde okudu
Kafamdaki düzen de eşyaya bağlıymış demek. Hiçbir şey düşünemiyorum. Kafamda belirleyemedigim bazı şeylere kızıyorum sadece. Bir ad veremedigim kişiye söylenip duruyorum. Bunu bana yapmalarına engel olsaydın, bunu bana yapmasaydın, neden sen de onlarla birlik oldun? Benimle neden uğraşıyorsunuz? Benden ne istiyorsunuz? Neden her şeyi, tam istemediğim sırada veriyorsunuz bana? Neden bu kadar bekletiyorsunuz? Neden bir şeyi elde etmenin anlamı kalmayıncaya kadar, onu vermemekte inat ediyorsunuz?
Okur Takip Önerileri
Akıl, her şeyi bilerek yapıyordu; bugün kötülük yapıyorsa veya bir yanlışlığa düşerse yarın iyi bir şey yapabilirdi. Akıldan ümit kesilmezdi. Rastlantılara ve kör kuvvetlere gelince, onlar hep kötülük saçacaktı, ezecekti, kıracaktı, ortadan kaldıracaktı; çünkü bilmiyordu. Akıl, çıkarını düşündüğü için, yararlanmak istediği için, büsbütün yok etmezdi.
Ben ucuz bir romandım. Hayır, kötü bir edebiyatın bile bir gerçekliği vardı: .Can sıkıcı taklitçilikleri bile benden gerçekti. Ben yoktum; hatta ben yokum, olmadım diyemeyeceğim bir yerdeydim; kelimeler bile yan yana gelerek beni tanımlamak istemezlerdi. Ne olurdu benim de kelimelerim olsaydı; bana ait bir cümle, bir düşünce olsaydı. Binlerde yıldır söylenen milyonlarca sözden hiç olmazsa biri, beni içine alsaydı!
"Ben de çok üzgünüm," dedi Hatice Abla, " ama hayat böyle."
"Hayatı anlıyorum," dedim. "Sadece kabullenemiyorum."
Toprak yolun bittiği noktada önümde sarı bir deniz uzanıyor. Dizelimin üstüne çöküp sudaki aksime bakıyorum. Bu yüz, benim yüzüm. Bu gözler, benim gözlerim. Ellerim, benim ellerim... Hep kendim kalacağımı idrak ediyorum o zaman. Tanrım, bu nasıl bir lanet? Derimi yırtmak, gözlerime oymak, dişlerimi sökmek bir işe yaramaz. Kendime mahkûmum. Ağlasam, gözyaşları benim gözyaşlarım. Ben cehennemde değilim, cehennem benim içimde.
Hayatım boyunca sevdiğim tek kadın... Adalet.
Şeytan dürttü, amcamın halının bir köşesine yuvarlanmış alyansını aldım, iç tarafta altın yüzeyin üzerine el yazısıyla kazınmış ismi okudum: "Adalet". Kendi kendime gülüyordum şimdi. Hepsi palavraydı demek ki. Amcamın, Feriha yüzünden yanıp küle dönmeleri, bir daha sevememeleri, ölümsüz aşk hikayeleri... Demek sevmişti yeniden, demek amcamın hayatının aşkıydı Adalet ve nihayetinde bir masaldı Romeo ile Juliet.