Yalnız benim gözlerimde bir manası olacak bakışlarının. Ben yok olduğum zaman da satırlarımda yaşayacaksın. Hiç ihtiyarlamadan, hiç değişmeden, hiç tükenmeden... Adım adınla anılacak, adın adımla...
Gelebilsem ne değişecek ki? Beni hatırlayacak mıydın? Hatırlarsan da sevinecek miydin gelişimden? Gözlerinin içi gülecek miydi? Hiç konuşmadan, "Bende seni özledim," diyebilecek miydi ellerin? Hayır değil mi? Öyleyse hiç gelmeyeceğim sana. Böylesi daha iyi.