Berfin Aydoğan
@_Berfinn
Griden halliceyiz siyahtan karanlık ...
Öğrenci
İLAHİYAT
5 Haziran 2001
46 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Yine de, kendimi biraz zorlayarak, insan denen canlının olumlu özelliklerini görmeye çalışıyordum.
Hayat böyleydi işte , kaşıkla verir verir ve sonra bir gün kepçeyle ,verdiklerinin tümünü geri alırdı.
Hayat, yaşadıklarımızdan çok, hayal ettiklerimiz değil midir zaten?
Okur Takip Önerileri
Kim kimin derinliğini görebilir,
Hem hangi gözle?
Köklerimiz kendi çiçeklerinden ürküyor.
"Hakikati buldum"değil, "Bir hakikat buldum"deyin.
"Ruhun yolunu buldum"demeyin. "kendi yolumda yürürken ruhla karşılaştım"deyin.
"Ne çok yalan söyleniyordu yeryüzünde; sözle,
Yazıyla,resimle ya da susarak..."
En çok içi konuşur insanın...
Konuştuklarımız sadece bir damla;
İçimizden sızan...
"Daha çok anlat"dedim.
"Hoşuna gidiyor mu?"
"Çok.Elimden gelse seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum."
"Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?"
"Gider gibi yaparız."
Çocuk Gözüyle Görebilmek
Küçük kız fırsat bulduğu her hafta sonu annesiyle birlikte hapishaneye babasının ziyaretine giderdi .
Yine bir gün ziyarete giderken babası için çizdiği resmi de yanında götürdü,ancak hapishane kurallarına göre özgürlüğü çağrıştıran her türlü şeyin mahkûmlara verilmesi yasaktı.
Bu sebeple kağıda çizdiği kuş resmini kabul etmemişler ve oracıkta yırtmışlardı .Çok üzülmüştü küçük kız.
Babası:"Üzülme kızım,yine çizersin bu sefer çizdiklerine dikkat edersin olur mu?"dedi.
Küçük kız bir sonraki görüş gününe yine bir resim çizip götürdü.Bu sefer kuş yerine bir ağaç ve üzerine siyah minik benekler çizmişti.
Babası resme bakar ve sorar:
"Hımmm!Ne güzel bir ağaç bu, üzerindeki benekler ne? Zeytin mi?
Küçük kız babasının kulağına eğilerek ,sessizce
"Hşşşşt !O benekler ağacın içinde saklanan kuşların gözleri !"dedi.
