Üzerinde bir talihsizlik lanetinin olduğundan şüpheleniyordu.
Bazen bir insan “çok mutluyum” diyemeyecek kadar çok acı çekmiş olabilir.
Ve ayrıca,
seni tanıyorum; belki kendi kendini tanımadığın kadar iyi tanıyorum, biliyorum…
Okur Takip Önerileri
Gırtlağıma bir şey düğümlenmişti,yediklerim boğazımdan geçmek bilmiyordu…Uyuyalım.İnsan uyudu mu her şeyi unutur.
“Seni seviyorum ama bu bende kalacak.Çünkü sen de diğerleri gibi sevgiyi ziyan ediyorsun.”
“Beni dinle ve onu düşünme,unut!”
“Beni bunca saracak ne vardı ?
Kanıma girecek
Gözbebeklerime oturacak
Bir senfoni gibi kulaklarımdan eksilmeyecek
Ne vardı ?
Hiç karşıma çıkmasaydın
Bu kör olası gözler görmeseydi seni
Ne vardı ?
Güzelliğini hiç bilmeseydim
Bir dua gibi bellemeseydim adını
Ne vardı bütün gece
Gözlerimi tavana dikerek
Seni düşünmeseydim…”
Tüm ömrünü bir şeyler bekleyerek geçirmişti zaten;babasının işten eve dönmesini beklemek,sevgiliden gelecek, ama hiç gelmeyen mektubu,yıl sonu sınavlarını,treni,otobüsü,telefonu,tatilleri,
tatillerin sonunu beklemek,hep beklemek.Şimdi de kendisiyle önceden randevulaşmış olan ölümü beklemek zorundaydı…
“Kimsenin kimseyi yargılayacak durumu yok,her insan kendi bilir çektiği acının boyutlarını ya da yaşamında anlamın hepten yok olduğunu…”
“Ve gövdemde sizin gördüğünüz değişikliklerle hiç bir ilgisi yok olanların.Olan her şey ruhumda oluyordu…”
Kendi dünyasında yaşayan herkes delidir.