İnsan kendi adını on kez üst üste söylediğinde bile yabancılaşıyordu da, doğumundan ölümüne kadar taşıdığı "ben" bilincine, ya da " kendi" damgasına niye yabancılaşmıyordu?
Dışımızdaki değerlerin koyduğu amaçlara ulaşmak için çabalıyoruz ama bu arada içimizdeki değerleri unutuyoruz ; hayatımızdaki kopukluk da burdan gelmekte..
Yaşayışımıza ve etrafımıza şekil vermek arzusuyla dünyaya gelmektense hayatın ve muhitin verdiği şekli kolayca alacak kadar boş ve yumuşak olmak daha rahat,daha makul değil miydi?
Məhəbbət möcüzədir.Amma sonunda iki nəfərdən biri üçün həmişə darıxdırıcı olur.O birisə heçnəsiz qalır yolun ortasında...Nəyi gözlədiyini bilmir.Amma dəlilər kimi gözləyir, gözləyir...
-Məni sevirsənmi?-soruşdum.O,yox cavabı əvəzinə başını buladı.
-Bəs sən məni?
-Yox.Xoşbəxtlik elə bundadır düz demirəm?
-Böyük xoşbəxtlikdir.
-Onda bizə heç nə olmayacaq, düzdürmü?
-Heç nə,heç nə,-deyərək əlimi əlinə aldı....