“Herkes ölünce ardında bir şeyler bırakmalı, derdi dedem. Bir çocuk, bir kitap, bir tablo, inşa edilmiş bir ev veya duvar, yapılmış bir çift ayakkabı. Veya ekilmiş bir bahçe. Elinin bir şekilde dokunduğu bir şey, öldüğünde ruhunun gideceği bir yer olsun diye; böylece insanlar ektiğin o ağaca veya çiçeğe baktığında, sen orada olursun. Ne olduğu önemli değil, dokununca onu değiştirdiğin ve
ellerini çektiğinde sana benzeyeceği bir şeye dönüştürdüğün sürece, derdi. Sadece çim biçen adamla bahçıvan arasındaki fark dokunuştadır, derdi. Çimleri biçen adam orada hiç olmamış gibidir; bahçıvansa bir ömür boyu orada olacak.”
Başlangıçta bir deneme olduğunu düşündüğüm sonrasında ise aslında bir olay örgüsü olan kısa bir roman tadı veren güzel bir Tarık Tufan eseri.. Kitap hem konusu hem dizgesi yönüyle oldukça akıcı ve bir solukta okunabilecek nitelikte.. Yaşamın içinden bir o kadar yaşamın kendisi..
Bugün de 26. oyunumuzla devam edeceğiz...
İçerisinde 'BEN' -türevleri de olabilir-kelimesi geçen sevdiğiniz bir söz veya deyim veyahut şiir de olabilir. Beraber paylaşalım... İlk söz benden...
Mustafa Diyar #31466339
Sen uçurmuştun sevdayı yüreğinden
Benim sevdam dağa taşa sığmadı.