Rüveyda Serra Bek
@_birkitapsever
Psikolog
İstanbul
215 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Bazen yaşamın o kadar içini görebiliyorum ki birden doğrulup çevreme baktığımda kimsenin yanımda olmadığını, bana eşlik eden tek şeyin zaman olduğunu görüyorum.
600 syf.
·
Puan vermedi
·
9 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Yalıtılmışlık ve yalnızlık bir birey olarak kendini değersiz gör meyi de birlikte getirir. O nedenle kişi, kendini kendi olduğu için değil, ait olduğu ilişkilerden ve sahip olduğu makamlardan dolayı önemli görür."
%44 (180/408)
"Arif Bey, çocuk yetiştirmeden benim dikkatimi çeken en büyük eksiklik çocuğun ruhen ve fikren gelismesinin, yaşamının anlamlı
ve coşkulu olmasının hesaba alınmayışı. El alem ne der o kadar önemli hale gelmiş ki, çocuğun ne düşündüğü ve hissettigi tamamıyla gözden kaçıyor.
İnsanın anavatanı çocukluğudur; çocukluğunu yaşamamış bir kişinin sağlıklı, anlamlı ve çoşkulu bir yaşamı olamaz.
Oyle anlaşılıyor ki bireyleşmesini tamamlayamamış insan eksik insandır ve kendisindeki eksikliği gidermek için sevmektedir."
Bir elmanın iki yarısı... Aslında, birliktelik, eksiklik ve muhtaçlık durumunda kurulduğunda ortaya çıkan şey bütünlük degil,
sorunlardır. Yarım kişiliklerle olan birliktelikler, toplama değil çarpım işlemi gibidir. Yarım çarpı yarım, bir degil, çeyrektir. Sağlıklı birliktelik, olgun ve bireyselleşmiş farklı kişiler arasında eşit haklarla yapilan uzlaşmalara dayalı bir bütünleşmedir. Kişiler bireyselleşmişse bir artı bir, iki ve bir artı bir, üç edebilir. Muhtaçlıktan doğan sevgi sağlıklı degildir. Kendisi için seven kisi yarımdır ve karşıdakine, bir biçimde, eninde sonunda zarar verir.
Birlikteliğin sağlıklı olması için bireylerin sağlıksız veya eksik yönlerinin o ilişki içinde tamamlanması gerekir!
İnsan ne kadar kendinden emin değil ve bencilse o kadar denetleme meraklısı oluyor.