P.
@_pbc_
“Never underestimate the power of a girl with a book.”
-RBG
822 kütüphaneci puanı (Geçen ay: 2)
314 okur puanı
Eylül 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Kitaplar uyutmak için değil, uyandırmak için vardır.
Sayfa 27
Bir kitap okudu
392 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Duygularınıza güvenin. Sakinleşin ve bebeğinizin gerçekten ihtiyacı olan tek şeyin sütünüz ve besleyici sevginiz olduğunu unutmayın. Ve sizin ihtiyacınız olan şeyler de sabır, destek, biraz bilgi ve arada sırada yapılacak bir masajdır.
Sayfa 360
Kendinize güveninizi kaybetmeden önce, lütfen şunu hatırlayın: Siz, temeli zamanın başlangıcına dayanan, hiç kırılmamış başarılı bir ebeveyn zincirinin son halkasısınız. Sizin ve bebeğinizin hayatta kalma sebebi, sizin dünyadaki en başarılı annelerin, en koruyucu babaların ve en güçlü bebeklerin torunlar olmanızdır.
Sayfa 360
Yürüyen bir rahme dönüşmek o kadar da kolay değildir! Çılgına dönmüş anneler sık sık, akşamüstü beşte hâlâ pijamalarıyla dolaşmakta olduklarını fark ederler. Doğumdan birkaç gün sonra, rahminizin dokuz ay boyunca şikayet etmeden yaptığı işi yapmanın bütün gününüzü aldığını keşfedersiniz.
Bebeğinizin bakış açısıyla, günde on iki saat sizin kollarınızda olmak, tam bir kopuş olmasa da büyük bir hayal kırıklığıdır. Eğer konuşabilseydi, muhtemelen size asık suratıyla şunları söylerdi: “Hey, bunda büyütülecek ne var? Eskiden günün yirmi dört saati beni taşıyor ve her saniye besliyordun!”
Sayfa 116
Kulağa tuhaf gelse de, bebeğinizin istediği ya da ihtiyaç duyduğu şey sessizlik ve sakinlik değildir. Özlemini çektiği sey, karnınızdayken sürekli etrafını sarmış olan sürekli ve tekdüze ritimlerdir. Hatta evlerimizdeki uyarıcı eksikliği ve sakinlik, yeni doğmuş bir bebeği, aşırı uyarılma kadar çileden çıkarabilir.
Sayfa 95
Yeni bir ebeveyn olarak en önemli göreviniz, bebeğinizi deliler gibi sevmektir. Onu sevgiyle kucakladıktan sonraki önemli görevleriniz ise onu beslemek ve ağladığı zaman sakinleştirmektir.
Sayfa 27
En iyi savunma bilgidir. "Bilgi kuvvettir" denmesinde bir haklılık payı var gerçekten de. Bilgi, cehaletin karanlık koridorlarını (veya duruma uygun düşsün derseniz, beşiği) aydınlatan ışıktır.
Sayfa 86
Al basması
Halk arasında doğum sonrası çok korkulan "al basması" olayı, rahim içindeki plasentanın çıktığı duvardaki yaranın, hijyenik olmayan doğum şartları veya sonrasındaki bakım sırasında mikrop kapması ve mikrobun kana karışarak, tüm vücuda ve organlara yayılması sonucu meydana gelen yüksek ateş ve vücutta parçalar şeklinde oluşan kırmızı döküntülü halidir. Yüksek ateş, lohusa kadının sanrılar (hayaller) görmesine de sebep olur. Böylece eski zamanlarda sepsis (mikrobun kana karışarak organların işlevlerini durdurmasına neden olması durumu) sonucu, lohusa kadınlarda ölüm görülürdü. Eski yıllarda mikroplar bilinmezken, hastalıklara görünmeyen kötü güçlerin sebep olduğu düşünülür ve korunma çareleri aranırdı. İşte "al basma" olarak isimlendirilip, olmaması için de başa kırmızı kurdele takmak, lohusa kadını yalnız bırakmamak, kırk gün boyunca evden çıkmayıp istirahatini sağlamak, yeni annenin ve bebeğin korunması için alınan bir önlemdi.
Sayfa 139
Anne babalık işi, hiç bugünkü kadar zor olmamıştı. Yetkin, sevecen ve şiddet kullanmayan çocuklar yetiştirmek istiyorsak, onlara sevgi, güven ve saygıyla davranmamız gerekir. Çocuklarımızın ihtiyaçlarını karşılayabilir, duygularını anlama ve ifade etme yeteneklerini korumalarına yardımcı olabilirsek her bir ailenin küçük katkılarıyla gerçekten dünyayı daha iyi bir yer haline getirebiliriz.
Ama anne ve babaların bunu tek başlarına yapmalarını bekleyemeyiz. Küçük çocuklu ailelere en yüksek önceliği veren ekonomik ve sosyal politikalara ihtiyacımız var. Parası çok kısıtlı olan, duygusal destek ve yardım alamayan ya da çocukların gelişimleri sırasındaki ihtiyaçlarını bilmeyen anne babaların iyi çocuk yetiştirmelerini bekleyemeyiz.
Sayfa 264
Anneler genellikle bebeklerin asıl bakıcıları olarak görülürler, ama onlara yeterince yardım edilmez ve çoğunlukla çocuklarının ihtiyaçlarını tam olarak karşılayabilmek için ihtiyaçları olan duygusal ve mali desteği de alamazlar. İşin kötüsü, çocukların bir hatası olduğunda ilk suçlananın her zaman anneler olması, ama çocukların yetkin ve uyumlu olmaları durumunda annelerinin katkısının görmezden gelinmesi ve bu özelliklerin kalıtsal nedenlere bağlanmasıdır.
Sayfa 258