Amellerin Allah'a en sevgili olanı; bir kardeşinin kalbine teselli vermen veya onu sevindirmen veya onun bir sıkıntısını gidermen veya borcunu ödeyivermen yahut açlığını doyurmandır.
Zamanların en iyisiydi, zamanların en kötüsüydü. Hem akıl çağıydı hem de aptallık. Hem inanç devriydi, hem de kuşku. Aydınlık mevsimiydi, karanlık mevsimiydi. Umudun baharı, umutsuzluğün kışıydı. Hem her şeyimiz vardı, hem de hiçbir şeyimiz yoktu.
Kader kimi zaman insanları, birbirleri için ne çok şey ifade ettiklerini anlasınlar diye ayırır; bazen de çok kıymetli zannettiği kişilerin aslında öyle olmadıklarını göstermek için onları kavuşturur.
Günümüzde bütün insanlık mutluluğun peşinden koşmaktayken, Kur'an'da ve diğer kutsal metinlerde dünyada mutlu bir yaşama erme hususunda herhangi bir emir yoktur. Ama sabırlı, dürüst, takvalı ve ihlâslı birer insan olmak konusunda birçok emir vardır.
Gökten yeryüzüne ne yağmış da, yer kurtulabilmiş? 'Sizi topraktan yarattık' ayetini unutur da Hak'tan gelene öfkelenirsin. Topraksın, arştan gelenden kaçamazsın. Toprak gibi razı ve mütevazı ol.
Ah Pollyanna,
İçimde sanki hep aynı şarkıyı çalan bir laterna:
Cancağızım basma perdeme bir çiçek de sen olsaydın
Kaçarken yangın merdivenlerine
Keşke grapon kağıtları assaydın.