absürdokur
@absurdokur
"Kelimeler, albayım, bazı anlamlara gelmiyor."
Anadolu üniversitesi - Adalet
Gaziantep
8 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
"Beni zaman mahvetti albayım."
"Karmakarışık Düşünceler Geçiyordu Kafamdan. Her Şeyi Aynı Anda Düşünmek,
Hiçbirine Gereken Zamanı Vermemek, Ne Kötü Bir Huydu.."
"Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor, anlıyor musun?"
Okur Takip Önerileri
"Beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum.."
Kimse kimseyle ilgili değil albayım..
Nihayet insanlık öldü. Haber aldığımıza göre,uzun zamandır amansız bir hastalıkla pençeleşen insanlık, dün hayata gözlerini yummuştur. Bazı arkadaşlarımız önce bu habere inanmak istememişler ve uzun süre,’yahu insanlık öldü mü?’ diye mırıldanmaktan kendilerini alamamışlardır. Bu nedenle gazetelerinde,’insanlık öldü mü?’ ya da ‘insanlık ölür mü?’ biçiminde büyük başlıklar yayımlamakta yetinmişlerdir. Fakat acı haber kısa zamanda yayılmış ve gazetelere telefonlar,telgraflar yağmıştır; herkes, insanlığın son durumunu öğrenmek istemiştir.
Bazıları bu haberi bir kelime oyunu sanmışlarsa da, yapılan araştırmalar bu acı gerçeğin doğru olduğunu göstermiştir. Evet, insanlık artık aramızda yok. İnsanlıktan uzun süredir ümidini kesenler ya da hayatlarında insanlığın hiç farkında olmayanlar bu haberi yadırgamamışlardır. Fakat, insanlık aleminin bu büyük kaybı, birçok yürekte derin yaralar açmış ve onları ürkütücü bir karanlığa sürüklemiştir; o kadar ki, bazıları artık insanlık olmadığına göre bir alemden de söz edilemeyeceğini ileri sürmeğe başlamışlardır.
Çok uzağa gidiyordu. Pişmanlıklar ülkesine doğru. Mutlu oldun mu, Adam? Mutlu olmak dedikleri ne? Kimbilir? Mutluluk zaman gibidir;
hareketsizdir ve insanlar gelip geçerler.
"O gemi bir gün gelecek.."
Beklemek en korkunç halidir yaşamanın..
“Belki başka bi’ zaman, başka bi’ yerde. Sonuçta yarım kalan her şey tamamlanmaya muhtaçtır.”
Burak aksak; “Felaketlerin iyi bir tarafı yoktur ama insan en büyük felaketin ortasında bile kendini iyi hissedebilir. Yeter ki yanında sevdiği insanlar olsun.” Diye yazmış romanın da sevdiklerimizin tedavi niteliğinde olması hayatın bir mucizesi.
Fakat, Allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor. Bir yandan da hiç konuşmak istemiyor. Tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. Fakat benim de sevmeğe hakkım yok mu albayım? Yok. Peki albayım. Ben de susarım o zaman. Gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. Fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? Sorarım size: Nasıl? Kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım.
"Kelimeler, albayım, bazı anlamlara gelmiyor."