Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Hava o kadar bi güzel ki yapmam gerekenlerin aciliyet sırasında beni düzenlemeye ikna etti ve başa çıkıp çimlerde oturmayı koydurttu
Kader insana verilen òzgürlüktür...
Özgürlük ve kader nasıl buluşur, nasıl dönüşür?
Rollo May, özgürlükle, yaşamın doğal ve kendi koyduğu (örneğin kültürel) sınırlar içinde seçim yapma kapasitesini kastetmiştir. Özgürlük aynı zamanda sorumluluk anlamına da gelir; çünkü May’in de belirttiği gibi, eğer bize seçme gücü verildiyse, bu gücü kullanmak da bizim görevimiz değil midir? O
Dünya modernleşmesinde tam 195 yıl geriden başladık
195 yıllık yük var zihnimizde
Bu nedenle daha fazla çaba göstermemiz aciliyet konusu olmuştur.
Ne yaparsak yapalım sonucu çok fazla önemsediğimizde genellikle görevi mükemmel bir şekilde yerine getirebilecek kapasiteye sahip olsak bile kendimizi gergin hissederiz. Bir aciliyet duygusu söz konusudur. Zihnimiz gelecekle meşguldür ve hatta geçmişte kalabilir. Geçmişteki hatalarımızı düşünerek anı kaçırabiliriz.
Gazze Şeridi, 7 Ekim'den bu yana devam eden ağır bombardımana maruz kalırken, tehlike altındaki müzelerin belirsiz durumu yakıcı bir aciliyet haline geldi. 15 asırdır duaların simgesi Aziz Borfiryus Rum Ortodoks Kilisesi'nin yıkılmasından bir gün sonra, Refah Müzesi -Gazze'nin Filistin Mirası Müzesi- de Güney Gazze'de harabeye döndü. Aralık 2022'de 30 yıldır itinayla bir araya getirilen bir koleksiyonla ziyarete açılan müze, Filistinli bir kadının adanmışlığını ve kültürel farkındalığını temsil ediyordu. Teknoloji ve eğitim profesörü ve Gazze'deki çocuklara yönelik 'Khawater' insani yardım girişiminin yöneticisi Suhayla Shahin, kültürel ve arkeolojik eserlerin küratörlüğüne 60 bin dolardan fazla yatırım yaptı. Müzesinin enkazı ve kalıntıları önünde duran Shahin, Gazze'nin kültürel mirasının önemli bir kısmının telafi edilemez kaybının yasını tutuyor. Sosyal medya ve haber kanalları aracılığıyla paylaşılan dokunaklı ifadeleri, derin kayıp karşısında duyulan derin ağıtı yansıtıyor. Yine de iyimser bir şekilde "Gazze'nin çocukları onu yeniden inşa edecek" diyor:
"Açılışın üzerinden henüz bir yıl bile geçmedi. Müze sadece ulusal olana odaklanmıyordu, aynı zamanda evrensel bir mesajı vardı. Nesilleri Gazze ve Filistin'in tarihi ve kültürüyle bağlantılı tutmak istedim ama savaş bunu yok etti. Yok ettiler. Müzeyi hedef aldılar. Mirasımızı hedef alıyorlar." (Suhayla Shahin/ainkisar.ps, 2023)
nehna.org/post/tehlike-al...
Kendimden notlar
Egoist bir insandan, içimdeki EGOyu ortaya çıkartıp KENDİMDEN yüksek derecede korku duyacağım için nefret ederim.
Aceleci bir insandan, içimdeki Aciliyet duygusunu ortaya çıkartıp KENDİMDEN yüksek derecede korku duyacağım için nefret ederim.
Ruhsal olarak çöküntüde olan bir insandan, içimdeki Ruhumun Kötü Yanını ortaya çıkartıp KENDİMDEN yüksek derecede korku duyacağım için nefret ederim.
SAATLİ BİNADA DİLENCİ RUH
Burası beni sıkıyor,
O yüzden sebeptir kelimeler dökülüyor.
Pardon yine sözüme çabuk başladım bayan,
Buralarda sizle her defasında karşılaşıp,
Enterasan gelip giden zamanda sizi fark edemiyorum.
Beni affedin,
Burası beni sıkıyor...
Tekrara gelen anonslar,
Akbil okutma sesleri.
Alışılmaya zorlanmış gibi bir ortam,
Kalabalık bir yalancılığa
Özel Değilsiniz!
En sevdiğim mezuniyet töreni konuşmalarından biri, bir lisede İngilizce öğretmeni olan David McCollough’a ait. Birkaç paragrafını ekliyorum buraya, parça parça paylaşacağım. Çocuklarınıza da okutmayı düşünürsünüz belki:
“…Özel değilsiniz. Ayrıcalıklı değilsiniz […] Evet, üzerinize titrendi, sarıp sarmalandınız, pohpohlandınız. Yapacak başka
İki zıt dünya düşünün... Yaşadıklarınız ve tanık olduklarınız. Ya da başka bir boyuta geçin; biri dijital, biri fiziksel. Önce kendinize, sonra etrafınızı saran insanlara inanın. Dünyadan bağımsız değiliz; denge kurmanın, uyumlanmanın, devam etmenin, her şeye rağmen ayakta kalmanın bir yolunu bulmamız gerekiyor. Ve bu, bir meydan okuma. Bu, umut. Bu, her zaman bir çıkış yolu olduğuna inanma hali. Şu ana dönün; umut bir aciliyet. Umudu radikal bir eylem olarak yeniden konumlandırmak ise devam etmek demek. Tanımlar sorgulanmak, umut ise yaşamak için var. Bu ne bir başlangıç, ne de bir son - bu yolculuğun ta kendisi! Birlikte hayal etmek; umudu paylaşmak... Yaşadığımız bu hayattaki tüm "vazgeçişlere" aldırmadan anda olabilmek; sanırım bu şimdinin gücü ve o içimizde saklı..
Yazarında belirttiği gibi kısa ve öz. Beklemek ve aciliyet üzerine …