"... yaşadığım sürece kendimi ne kendi nezdimde ne de hayatımdaki olaylar karşısında temsil edebiliyordum; yani başkalarının beni gördüğü gibi göremiyordum; bedenimi kendi önüme serip de bir başkasınınmış gibi yaşadığını göremiyordum. Aynanın karşısına geçtiğimde içimde bir kilitlenme oluyordu sanki; tüm doğallığım yok oluyor, her hareketim sahte ve kurmacaymış gibi geliyordu. Yaşadığımı göremiyordum!...
Sayfa 17 - Zeplin Kitap \ Aylak Adam