Telsizler hemen çalıştı:
“Konuk, ayı avlamak istiyormuş!”
Konuk ki ne konuk, en büyük devletin en büyüklerinden…
O büyük devletle öyle sıkı fıkıyız ki, kardeşten öte.
Ne buyurursa o büyük devlet,biz hemen yerine getiririz, bir dediklerini iki etmeyiz; babamız, ağabeyimiz gibi bir devlet işte.
Bu koskoca dost devletin, koskoca büyüğü, ayı
Siz Aşktan N'anlarsınız Bayım
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Alt katında uyumayı bir ranzanın
Üst katında çocukluğum...
Kağıttan gemiler yaptım kalbimden
Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı.
Aşk diyorsunuz,
1-
Bir ilaç içsem bari diye düşündüm,
Biraz kolonya sürünsem,
Ferahlasam, pencereyi açsam.
Şöyle bir şey yazdım sonra:
Yağmur, çamurlu bir elbise dikiyor şehre
Sıkılıyoruz hepimiz bu çamurlu giysinin içinde.
Berbattı,
Uzun bir dize dayardi hayat her sabah karnima
Şiir için düelloya gelmiş bir sevgili gibi,
Sorardı :
Daha yazacak mısın?
Hayır derdim,
Artık yazmayacağım.
Ama şöyle denir :
Kılıç çeken kılıçla ölür.
Ama şöyle denir :
Kaderden kaçınılmaz
Ama yazgısını yaldızlı cokomel kağıtları gibi
Tirnaklarıyla düzeltemiyor insan.
Yıllarca biriktirdim
Rengarenk cokomel kâğıtlarını kitap aralarında.
Aşık olduğunda,
Çikolata kokardi kırmızı yazgim.
Hayatıma hayat diyemem artık.
Sarı yazgim her sonbahar onu
Biraz daha fazla, ömür yaptı.
Maviye de, yeşile de dili dönmez ömrümüm artık.
Kara yazgımı şimdi kim bilir
Hangi kitabın arasında sakliyorsun Tanrım?
Ah... dedim sonra
Ah!
Tek suçlu o mu koskoca dünyada?
Çok şımarık bir kız, hem de çekilmeyecek kadar, Ama bilirsiniz, şımartamaz kimse kendini bu kadar.
Kim şımarttı onu böylesine? Ah kim gerçekten?
Kim var etti neyi istediyse olurolmazyerden?
Kim yaptı onu böyle arsız bir çocuk?
Kim yaptı bunları? Kimlerdir sanık?
Hiç öyle uzaklara bakmayın
Suçluları hemen yanında arayın.
Onlar - maalesef çok acı -
Onu çok seven ANAsıyla BABAsı.
Sevincimiz sonsuzdur işte bu yüzden
Onlar da kayıyor çöplüğün içinden.
İşte söyledikleri şarkı: En önemli şey aklımızda kalan,
Eğer çocuk/arsa sözkonusu olan,
İzin vermeyin ASLA, ASLA
Girmesine televizyonun yanına
Yada hepsinden en iyisi
Hiç almayın o aptal şeyi
Girdiğimiz her evde çocuklar gördük,
Ekranın karşısında ağızları bir kanş açık.
Tembel tembel yayılmışlar, dilleri dışarı sarkar, Öyle dalmışlar, birde