Ah, birazcık kaygısızlık beni dünyanın en mutlu insanı yapabilirdi...
“Ah, gençliğimin tapındığı o sevgili ne oldu!
Yok olacak idiyse ben onu niye tanıdım.”
Kaygısız olan var mı aranızda?
"Ah, birazcık kaygısızlık beni dünyanın en mutlu insanı yapabilirdi..."
Ahh içimde!
Tanrı biliyor ya, çoğunlukla bir daha uyanmama arzusu, hatta ümidiyle yatağa giriyorum. Ve sabahleyin gözümü açıp yine güneşi görünce neşem kaçıyor. Ah keşke huysuz biri olabilsem, suçu havaya, üçüncü bir şahsa, başarısız bir girişime yükleyebilsem, o zaman keyifsizliğimin katlanılmaz sıkıntısı yarı yarıya azalırdı.Vay halime, tüm suçun yalnızca kendimde olduğunu biliyorum. Aslında suç demek doğru değil! Kısaca, nasıl ki eskiden tüm mutlulukların kaynağı bendeyse, şimdi de tüm üzüntülerin kaynağı içimde saklı.
Ah, bu boşluk! Göğsümdeki bu korkunç boşluk! Yalnızca bir kez, yalnızca bir kez yüreğime bastırabilsem onu..
Sayfa 109Kitabı okudu
"Her şeyi karmaşık bir hale getirdim! - Ah, bu yolun beni buralara getireceğini hiç düşünmemiştim! "
Sayfa 125 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Ah, benim bildiklerimi herkes bilebilir - bana özgü olansa yalnızca yüreğim."
Sayfa 74Kitabı okudu
bu kesinlikle böyle
“İçimden beynimi dağıtmak, göğsümü parçalamak geliyor. İnsanların birbirleri için ne kadar az anlamı var! Ah, benim yüreğimde sevgi, sevinç, sıcaklık yoksa onu bir başkası bana asla veremiyor. Bu kesinlikle böyle. Ayrıca yüreğim ne kadar zevk ve mutluluk ile dolsa da, birisi karşımda ilgisiz ve cansız dururken ben de onu zerre kadar mutlu edemiyorum.„
Sayfa 144
Ah, birazcık kaygısızlık beni dünyanın en mutlu insanı yapabilirdi…
Ah, insan öyle fani ki, yaşadığından gerçekten emin olduğu bu dünyada bile, varlığının tek bir gerçek iz bıraktığı bu dünyada bile, sevdiklerinin ruhunda ve hanralarında o da sönüp kaybolacak, hem de çok çabuk!