beyza
@beyzakorkmaz_
205 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Ah, insan öyle fani ki, yaşadığından gerçekten emin olduğu bu dünyada bile, varlığının tek bir gerçek iz bıraktığı bu dünyada bile, sevdiklerinin ruhunda ve hanralarında o da sönüp kaybolacak, hem de çok çabuk!
O kadar çok hata yapmıştım ki karmakarışık düğümlerinin arasında yolumu bulup da ilk hatama dönemiyordum.
Okur Takip Önerileri
Sanki cenaze evi gibiydi Tesla’nın oturma odası. Cenaze sahibi sen olduğun için terk edemediğin ama orada ne yapacağını da bilemediğin…
bir tek gece vardır insanın hayatında
ömür boyu sürer nöbeti
Beni yarı yolda bırakmazdı babam. Biliyordum. Her nasılsa bir an tereddüt etmiştim.
Babamı küstürmüştüm. Babayı küstürmek, anneyi küstürmekten de beter bir şeydi bu.
Deniz hayallerini iki kişilik inşa etmeye çalıştıkça, başarısızlığa uğruyor ve odasına kapanıp kapanıp ağlarken bir yandan kendini tek kişilik bir firar planına alıştırmaya çalışıyordu.
Dönersen bu kaybetmek değil, unutma olur mu?
Bırakmak ne zormuş. Ama bir kere bırakınca ne kolaymış her şey
Bazen gitmenin mi, yoksa kalmanın mı daha zor, daha hüzünlü, daha çekilmez olduğunu anlamamız için hayatın bize bunu bilhassa yaptığını düşünüyorum. İki seçeneğin de kurtuluş olmadığını anlamamız için.
“Aşık ol, çocuk,” dedi, “aşktır bizi çıkaracak olan bu bataklıktan.” Kadın olmak ne güzel şey, Deniz. Hayatın yeşerdiği toprak olmak.
Ele avuca sığmayan, ne yapsam derlenip toplanmayan bir geçicilik duygusu peyda oldu bir süredir, Deniz.