Şimdi geç kaldığımın telaşıyla rûhen çırpınıyorum. Her secdenin ele geçmez bir fırsat olduğunu anlıyor ve "secdede olmadan secdede olmak" larımı ah-vahile anıyorum. Utanç içerisindeyim..
Şimdi geç kaldığının telaşıyla ruhen çırpınıyorum. Her secdenin ele geçmez bir fırsat olduğunu anlıyor ve "secdede olmadan secdede olmak" larımı ah-vahile anlıyorum. Utanç içerisindeyim
Ah evimizin sokak başında görünüşü
Daha kapıdan girerken ısınan sırtımız
Bin bir üzüntümüzü ananın o kolaylaştıran tutuşu
Yolda doğan çocukların bile gördüğü aynı düş.
Ah şimdi hatırlıyorum.
Güneşin doğuşunu, iki katlı ahşap evin üst katındaki tahta saçaklı ve korkuluklu balkonundan ağaçlıklara ve dağlara uzanan manzarasından güneşin doğuşunu. Doğmaya azmediyor doğuyor sonra doğduğunu unutarak batıyor sonra yeni başlıyormuş gibi yeniden azmediyor ve yine doğuyor. İnsanlığa ibadeti talim ediyor.