Artık hayata eski emniyetim kalmamıştı. Onu, kendi içimde yeşeren, çiçek açan, meyve veren bir şey gibi değil, ister istemez savletine maruz kaldığımız bir zulüm gibi görmeğe başlamıştım.
Etrafımda, bilerek, bilmeyerek, herkes birbirine karşı bu zulmü işliyordu. Bu nasıl oluyordu?
Nasıl tahammül ediyorlardı?
Savlet: şiddetli saldırı
Sayfa 220