Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
314 syf.
7/10 puan verdi
Michel de montaigne meşhur Denemeler adlı eseride okumadık demeyelim diye başladığım eserde okuyucuya öğüt babında başında ; boş vakitlerini bu kadar sudan ve anlamsız bir konuya (kendi hayatı ve düşüncelerinden bahsetmekteki bende katıldım zorlsnarak ve atlayarakta olsa bitşrdiğim eserde) harcaman akıl karı olmaz diyen bi şahsı okuyabilmek dahada ötesi farklı konu başlıklarındaki fikir öbeklerine katlanabildiğim düzeyde katlandım diyelim .
Eğlenceli bir kurguydu, okurken çoğu kez sesli güldüm. Kurgu benim tahminlerimi verdi ancak absürt tarafları ile akıl karı tarafları karışınca bütün olarak değerlendirmek zor.
Evlilik sorumlulukların paylaşıldığı müşterek bilinçli bir çaba, akıl duygu ve değerlerin tek çatı altında bütünleşmesidir.
Kendinizden eşinizden, evlilikten beklentilerinizi evlenmeden önce eşinizle konuşmalı, tanımalısiniz.
Aynı değerlere sahip değilseniz, biz olamazsınız. Her iki taraf da ben olur.
Farklı değerler çatışır, çatıştığı yerden kırılırsiniz.
Evlenmeden önce eşler değerler çerçevesinde ortaklaşa belirlediği kurallarla hayatını inşaa etmeli.
Karı Koca kadın erkek anne baba dan önce, insandır, eşiniz. İnsan bence kendinin bile insan olduğunu çoğu zaman hatırlamıyor, bir sahiplik sıfatı içinde yaşamını devam ettiriyor.
Duyguları düşünceleri ruhu olduğunu anlamak, canının aciyabileceğinin farkında olmak gerek. Hemhal, olmak, aynı duygu ve düşüncelere girmek gerek.
Evlilik toplumu inşaa eder. Evlilik dışı ilişkiler model olur, sorumluluk taşıyamayacak anne babalar ortaya çıkar.
Evlilik cinselliğin ruhudur, eşiniz en mahrem anlarınızın tanığıdır. Ruhu yoktur evlilik dışı ilişkilerin. Cinselllik bedenlerin aşıldığı ruhların birleştiği bir olgu olmalı.
Evleneceğiniz kişi sizin ve çocuklarınızın ve toplumun kaderini belirler.
Eşine sen benim değerimsin diyebiliyor musun ?
Keşke Proleterler Galip Gelseydi
Çalışmanın gereğinden fazla kutsandığını, aslında az çalışmayla çok şey başarılabileceğini iddia ediyor LaFargue ama bunu temellendirirken "Kahrolsun Kapitalizm, Yaşasın Proleterya, Yaşasın İşçi ve Emekçi Sınıf"tan öteye gidemiyor. Verilen her örnek Antik Yunan'dan bahsediyor, 1800'lerdeki çalışma şartlarının ağırlığına böyle muhalefet ediyor. Bana göre kaçırdığı nokta şu ki, makineleşen modern çalışma düzeninde yapılan her çalışma bizim yerimizde saymamızı önleyecek. Çalışmak, bizim Tanrı'ya meydan okumak için kullandığımız araçtan öte, kendimizi donatmak için kullandığımız bir silahtır zaten. Bu konuda da çok romantik düşüncelere sahip olarak sadece proleter sınıfa sosyalist-komünist propaganda yapmak hiç akıl kârı gelmiyor bana. Fransız İşçi Partisi'nin seçim manifestosu gibi bir metin
Aslında bence güzel bir kitap. Başlangıçta çok güzel gitti, severek, acaba daha neleri sorgulayacağım diyerek merakla ilerliyordum. Ama bir süre sonra kitaba olan ilgimi kaybettim. Sonlara doğru beni o kadar yordu ki. Çocuklarla iç içe olan biri olarak bazı tespitleri çok yerindeyken bazılarında “bu nasıl bir şey ya” dedim. Tabi yine de yazarın kendi bakış açısı… Mesela örnek verdiği bir olay vardı: öğretmenin çocuğun ödevini yapmamasıyla ilgili anneye bilgi vermesi karşısında, annenin tepkisi. Annenin öğretmene verdiği cevap da, sorgusuz haklı olduğu düşüncesi bana çok saçma geldi. Ödev yapması çocuğun sorumluluk bilinciyle alakalı bir durum, ve bu sorumluluk bilincinin kazandırılması öğretmenin tek başına yapabileceği bir şey değil; aile tarafından da desteklenmeli, ailede başlayan bir durum var burada. Aile tarafından kazandırılmamış belki de bunun için fırsat verilmemiş bir beceri için çocuğa “dersten kalabilir” şeklinde bedel ödetmek çok akıl karı bir iş gelmiyor bana. Hiç bilmediği, öğrenemediği bir şey de çocuğa bedel ödetmek çok doğru değil. Bildiği halde yapmaması, yani bu çocuğun kendi tercihiyse o başka tabi.
Çok fazla Alice Miller alıntısı vardı ayrıca. Her düşünceyi sadece onun alıntılarıyla destekliyor gibi düşünüyorsunuz ve sıkılıyorsunuz. Emeğine sağlık.
Anarşizm Serisi'nin kitaplarından biri olan kısa ve kolay okunabilen eser üç bölümden oluşuyor. İlk bölümünden kısa bir inceleme yazısı ile kitap hakkında fikir sahibi olabileceğinizi düşünüyorum.
Bölüm 1
''Birden fazla efendinin olmasında bir hayır göremiyorum. Sadece bir kişinin efendi ya da kral olması gerekir.''
Bu yukarıdaki Homer'in sözü. Bir kişinin yönetimi bile insanlar için büyük bir risk barındırırken daha fazla yöneticiler mi? Bir kişiye verilen yetki o kişinin istediği her şeyi yapmasını iki dudağına bırakmak demektir. Bu zalimlikle olabilir. Efendi ve köle durumu günümüzde fiilen kalkmış gibi görünse de hala devam ediyor. Bir insana bütün bir şehrin ve milletin kaderini bırakmak gerçekten akıl kârı mıdır?
Savaşları ele alalım, satranç tahtasındaki piyonlar gibi kolayca feda edilmek gayet mümkün, peki ondan sonra? Anlaşmaya varılsa bile ilkeleri ve kalpleri savaşın kutsallığına inanan bireylerin ölmesi nerde hatırlanıyor?
Özgürlük için tarihte ne savaşlar verilmiştir. Tek bir tiranın zalim yönetiminden kurtulmak için insanlar canlarını feda etmişlerdir. Çünkü özgürlükten daha değerli bir şey yoktur hayatta.
