Bu durumda mademki hepimiz yargıcız, o halde hepimiz birbirimize karşı suçluyuz, hepimiz kendi zavallılığımıza uygun düşen şekilde çarmıha gerilen, sebebini bilmeyen İsa’yız.
Sayfa 81Kitabı okuyor
Tanrılar Sisifos’u bir kayayı durmamacasına bir dağın tepesine kadar yuvarlayıp çıkarmaya mahkum etmişlerdi; Sisifos kayayı tepeye kadar getirecek, kaya tepeye gelince kendi ağırlığıyla yeniden aşağı düşecekti hep. Yararsız ve umutsuz çabadan daha korkunç bir ceza olmadığını düşünmüşlerdi, o kadar haksız da sayılmazlardı...
Sayfa 137Kitabı okudu
Son yargıyı beklemeyin. Her gün onun içindeyiz zaten.
Sayfa 78Kitabı okuyor
Kısacası hem suçlu olmamayı hem de kendimizi arındırmak için çaba göstermemeyi isteriz. Yeterli hayâsızlık da yoktur, yeterli erdem de. Ne yeterince kötüyüz ne de ahlaklı.
Sayfa 60Kitabı okuyor
Tehlikeli bir donemde yasiyoruz. Insan kendine hukmetmeyi ogrenmeden, dogaya hukmetmeyi ogrendi.
Albert Schweitzer
Kuşkulu bir durumdan kurtulmak için, düpedüz var olmaktan kurtulmak gerekir.
Sayfa 55Kitabı okuyor
"Sizinki kadar katılaşmış bir kalbe daha önce hiç rastlamadım."
Sayfa 66 - Can YayınlarıKitabı okuyor
"Yine bir süre sustuktan sonra tuhaf biri olduğumu, beni hiç şüphesiz bu yüzden sevdiğini ama belki de günün birinde, yine aynı sebepten ötürü benden nefret edeceğini mırıldandı."
Sayfa 44 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Bunu öylesine şevkle söyledi, bana öylesine zafer dolu bir ifadeyle baktı ki yıllar sonra ilk kez içimi aptalca bir ağlama arzusu kapladı, bütün bu insanların benden ne çok nefret ettiklerini anlamıştım çünkü.
Sayfa 83Kitabı okuyor
"Geleceğini bilince seni beklemek zor gelmiyor."
Sayfa 127 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Değil mi ki yaşam, bir yerde ölümle -yani yoklukla- sonuçlanıyor, öyleyse nedir bu didinip durma, bu yedim-içtim, aldım-verdim, benim-senin kavgasının anlamı?
Sayfa 9Kitabı okuyor
Ben de onlar gibiyim. Ama işte, ölümün benim gibiler için bir anlamı yoktur..
Sayfa 125 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Ve ben, bu gece, yaşamın belirli bir saydamlığı karşısında hiçbir şeyin önemi kalmadığı için kişinin ölmek isteyebilmesini anlıyorum. Bir insan acı çeker, mutsuzluk üstüne mutsuzluğa uğrar. Katlanır bunlara, yazgısını benimser, iyice yerleşir içine. Saygı görür. Sonra, bir akşam, hiç: bir zamanlar çok sevdiği bir dostuna rastlar. Dostu biraz dalgın konuşur onunla. Eve dönünce, adam kendini öldürür. Sonra gizli dertlerden, bilinmeyen acılardan söz edilir. Hayır. İlle de bir neden gerekirse, dostu kendisiyle dalgın konuştuğu için öldürmüştür adam kendini.
Sayfa 45Kitabı okuyor
Mesela kumsalda olmayı ve denize doğru yürümeyi arzuluyordum. Tabanlarımın altında ilk dalgaların sesini, vücudumun suya girişini ve bunun bana verdiği rahatlamayı hayal edince, birdenbire hücremin duvarlarının üzerime üzerime geldiğini hissediyordum.
Sayfa 72Kitabı okuyor
Yıllar sonra ilk kez içimi aptalca bir ağlama arzusu kapladı, bütün bu insanların benden ne çok nefret ettiklerini anlamıştım çünkü.
Sayfa 83Kitabı okudu