Kendime kızıyorum biliyor musun?
Sadece kendime ...
Bu yaşadıklarının, gördüklerimin, duyduklarımın, hissettiklerimin tek suçlusu benim...
Ama biliyorum hayattaki kaderimizi biz seçmiyoruz.
Elimizde olsa ama malesef...
Ama günahlarımız veya sevaplarımız.
Bunları seçen biziz, sadece biz.
Yorgunum biliyor musun?
Yaşamak sıkıcı geliyor artık bana ..
Ama biliyorum ölmek dertten, kaderden kaçma yolu değil...
Bunun hesabı diğer tarafta sorulacak bana veya sana.
Ölsek de gideceğimiz yer aynı ..
Bazen elimde değil üzülmek veya kızmak.
Duygularımın oynanması aldatılmak..
Bunu seçen biz seçiyoruz.
Tek suçumuz yanlış kişiyi sevmek...
...aldatılmak korkusu bir cins ruh hastalığıdır.
Sayfa 43Kitabı okudu
Attila İlhan
"Geçerdi hep
Pırıltılı kanunlar
Neves gecelerden
İhtimal buhranlı gecelerdi hep
Yüreğinde yalnızlığın tortusu
Vazoda yaseminler
Ufukta yağmur kuşları
Çözülmez bilmecelerdi hep
Ansızın dalar
Bir yorgunluğa uyanırdın
Güneş çekilmiştir bahçelerden
Lambalar çok erken yanmış
Aldatılmak korkusu
Sık sık bozulan yeminler
Enfarktüs kuşkuları
Sinsi bir kederdi hep
Zaman zaman düşündüğün
Aklına geldikçe güldüğün
Şan şeref ve ün
Beyhude şeylerdi hep”
''Meğer aldatılmak ölümden beter bir acıymış. Çünkü ölümde acizsiniz. Kabullenmekten başka çare yok. O acı Allah'tan geliyor. Ya bu neyin nesi?''
Sayfa 59
